Onderbuikgevoelens

Wanneer in de politiek gesproken wordt over onderbuikgevoelens, gebeurt dat met een zeker dédain. Hiermee wordt een duidelijk signaal afgegeven dat dergelijke gevoelens minderwaardig zijn, niet passend in een "beschaafde" samenleving. Dat wat je menselijk maakt, je gevoel, is dus onbeschaafd. Politieke correctheid wordt dan ook niet ingegeven door gevoel. Het is een met de mond beleden rationeel principe van wat juist is, dat niet wordt gedragen door oprechte gevoelens. Het is een etaleren van Het Grote Gelijk zonder dat het hart er bij is betrokken en dat kun je gewoon voelen. In dit verband is me een artikel in de krant bijgebleven waarin een gekleurde dame zegt dat die blanke politiek correcte mensen de ergste zijn als het gaat om discriminatie. "Ze doen net alsof er voor hen geen verschil is als ze met je praten, maar tegelijk voel je dat het wel zo is." Ik kan dan ook goed begrijpen dat de politiek gevoel en intuïtie in discrediet probeert te brengen. Mensen die zijn afgesneden van hun gevoel en intuïtie zijn immers veel makkelijker te manipuleren en misleiden.

Hoe ver we inmiddels van ons gevoel verwijderd zijn geraakt, blijkt wel uit een artikel over de houdbaarheidsdatum van voedsel dat eind vorig jaar in de krant stond. Miljoenen kilo’s aan goed eten en drinken worden zonder te kijken, proeven of ruiken weggegooid, alleen maar omdat de houdbaarheidsdatum (THT) is verstreken. Mensen komen dus niet meer op het idee om hun zintuigen te gebruiken. De natuurlijke reflex om te kijken, ruiken en proeven of iets (nog) eetbaar is, is kennelijk verdwenen.

In de trein vertelde een biologiestudent dat een groep studenten het project had bedacht om een tosti te maken helemaal vanaf het begin. Dus graan verbouwen, het tot meel vermalen en brood bakken. Een koe melken en van die melk kaas en boter maken. En dus ook een varken vetmesten, slachten en zelf ham roken. Er kwamen reacties van verontruste ouders die niet wilden dat hun kinderen te weten zouden komen dat ham van een varken afkomstig is! Hoe wereldvreemd en onnatuurlijk willen we de mensheid hebben! We gaan heel hard Amerika achterna als het gaat om de vervreemding van onze eigen natuur, ons menszijn. Vroeger bij geschiedenis leerden we dat beschavingen tenonder gingen aan decadentie. Ik kon me daar toen niet echt een voorstelling van maken. Nu maak ik het zelf mee!