Nederland is mooier met jullie

Hannah Greijdanus 21 mrt 2016

Zaterdagmorgen op het busstation in Weert. Het is koud. Ik ben op zoek naar de bus richting Budel, nummer 176 volgens 9292. Op het bankje bij het bushokje zit een koppel, de meneer rookt rustig zijn sigaretje en de mevrouw kijkt me nieuwsgierig aan. Ze schuift wat op het bankje ‘Wil jij zitten?’, klinkt het in ietwat gebroken Nederlands. Een kort gesprek volgt: Waar komen jullie vandaag? Hoelang zijn jullie al hier? Het koppel vertelt vol enthousiasme over hun woonplaats, Budel. De vriendelijke buren en dat ze bezig zijn Nederlands te leren.

De buschauffeur komt aanlopen en laat ons de bus in. Na 20 minuten hoor ik ‘Nieuwstraat’, mijn halte. Ik draai me om en zie dat het koppel er ook uitgaat. Met de fietsenwinkel waar ik heenmoet al in zicht bereken ik dat ik met een beetje geluk over een uur of 2 weer thuis ben. Dan klinkt er naast mij: ‘Kom je naar mijn huis? Koffie drinken?’.

Ik denk: ‘Nee, ik wil naar de fietsenwinkel, snel terug naar huis, om dan…’ Opeens valt me in dat ik deze uitnodiging nooit had afgeslagen als ik op vakantie was geweest. Want wat een kans om bij de lokale bevolking thuis te kunnen kijken. En dus, een aarzelende ‘ja’.

In de flat wordt ik welkom geheten. Ik vertel hoe ik heet, zij stellen zich voor. Er komt koffie en eten op tafel. We praten, over het leven hier, en het leven in Irak en Iran. Over de inburgeringscursus. Ik sla de module over met informatie over relaties in Nederland: ‘In Nederland dragen meisjes korte shirtjes en rokjes, dat betekent niet dat ze op zoek zijn naar contact met mannen’. ‘In Nederland mogen twee mannen of vrouwen met elkaar trouwen’. Hij glimlacht ‘echt goede informatie in dat boekje’.

Op het dressoir staan twee fotolijstjes. Een met een gebreide koerdische vlag en een met een gebreide vlag van Nederland. ‘Heeft mijn vrouw zelf gemaakt zegt hij trots.’ Ik zeg dat ik wegmoet, toch echt naar de fietsenwinkel. ‘Kom je nog een keertje langs?’ , ‘Zal ik echt niet met je mee teruglopen naar de fietsenwinkel?’ Bedankt lieve meneer en lieve mevrouw, Nederland is mooier met jullie