lekkere rit

zo , heerlijk zonnetje , weer lachende gezichten in de deuropening. Van A naar B , zwevend over de straten en ik kijk naar de tijd, zodat ik mijn bekertje slootwater kan benuttigen en naar de collega’s luisterend naar nog boeiend nieuws.
Het is weer tijd, zoals altijd vliegt de tijd als het gezellig is .Rijdend naar de halte zie ik de menigte, wachtend op de grote grijze massa.
Zenuwachtig kijkend en voorzichtig, houden ze het pasje voor de kaartlezer, wachtend op de juiste pieptoon, die toestemming geeft tot een eersteklas zitplaats.Vandaag is er markt, de rollators en boodschappentassen bezetten de bus, dus de doelgroep is duidelijk .Rijdend als een tourrit,niet kijkend naar de tijd,dat ik mogelijk een pauze moet inleveren,maar gelukkig valt het mee.Nog zes ritjes te gaan en alles verloopt vlekkenloos.Je weet het nooit,in een fractie van een seconde , kan de hele sfeer en je hele planning veranderen, van vrolijk naar BAAL.Onbewust, toch een beetje gespannen door de volledig concentratie die van je word vereist,om de passagiers zo veilig mogelijk te vervoeren en tegerlijkertijd, probeer ik nog wat vragen te beantwoorden.Vandaag brood met kaas en kiprollade.Snel werk ik op het eindpunt nog een boterham weg zodat niemand me ziet eten en kijken in de spiegel of ik nog een restje brood op mijn kin zie.Moet er representatief uit blijven zien, vind ik wel belangrijk .liever dat ze me toelachen dan uitlachen toch?
Zo, mijn laatste rit.Ik ik voel opeens een drang om het gaspedaal in te trappen ,maar ik hou me netjes, wil geen rollators door de bus zien vliegen,ben ik anders toch nog later thuis.Bus zit weer op zijn plek.naar huis, want er wacht een maal op me.
Fijne avond.