Kanttekening van een democratie

Het comité Geenpeil heeft zich de afgelopen tijd aanzienlijk in de kijker weten te spelen. Onder leiding van volksmenner Jan Roos heeft Geenpeil het voor elkaar gekregen om de grens van driehonderdduizend handtekeningen te verzamelen en kon zo het verzoek voor een referendum voorleggen aan de Kiesraad. Ik denk dat het feitelijk geen slechte zaak is wanneer het volk zich mengt in de besluitvorming van een regering, maar er klopt iets niet. Wat zijn de eigenlijke beweegredenen van Roos en consorten geweest, toen zij zich met volle overgave op dit referendum stortten? Primair zal het een aandachtskwestie zijn geweest: het in slechte tijden verkerende Geenstijl kan elke vorm van publiciteit goed gebruiken. Dan nog kan je je afvragen of het verboden, of zelfs alleen maar verkeerd, is om via onze democratie de landelijke aandacht op je te vestigen. Toch vind ik dat dit best besproken mag worden: Het vrije woord leidt immers nog de politieke dans. In 2012 werd er ook een referendum georganiseerd, met kosten die even hoog waren als het organiseren van de tweede Kamerverkiezingen: 42,2 miljoen euro. Ik ben niet bereid om Geenstijl te helpen aan publiciteit en tegelijkertijd een voor Oekraïne belangrijk verdrag in de haard te gooien. Het referendum voor het associatieverdrag stinkt aan alle kanten. Oekraïne is een verscheurd land en heeft terechte zorgen over wat Putin precies van plan is met het land. Nadat de Krim om financiële redenen al werd geannexeerd, is het van groot belang dat de Europese Unie Oekraïne de helpende hand biedt. Wanneer het conflict in Oekraïne escaleert, zal het aantal vluchtelingen nog sterker toenemen. Het referendum zal echter hoe dan ook plaatsvinden en ik doe hierbij dan ook de oproep aan alle mensen om niet te gaan stemmen. Wanneer minder dan dertig procent van de stemgerechtigden stemt, zal het verdrag hoe dan ook in werking treden. Als later op de avond van het referendum blijkt dat dit percentage wél gehaald gaat worden, stemt u dan alstublieft wel. Ik kan u niet doen besluiten om voor of tegen te stemmen, maar het is belangrijk dat over dergelijke zaken wordt nagedacht. U en ik leven in een bevoorrechte positie, één met stemrecht en vrijheid, en ik vind dat daar ten alle tijden gebruik gemaakt van moet worden. Dat Jan Roos de democratie op onbeschofte wijze misbruikt, betekent niet dat u en ik dit ook moeten doen. 6 april zou zomaar eens een mooie dag kunnen worden.