Ik maak foto’s van objecten die ik mooi vind

Ik heb laats een filmpje gezien dat ging over een meisje dat een film project deed op haar school, waarbij ze studenten vroeg of ze een foto van ze mocht maken. Terwijl ze de studente filmde zei ze dat ze foto’s maakte van dingen die ze mooi vond. Wow dat is onverwachts! Iemand vind míj mooi? Dat is apart. Maar zou je het niet fijn vinden om het te horen? Waarom is het zo raar? Horen we het te weinig? Want wanneer zeg je zoiets nou tegen iemand?
Wat me zo opmerkte aan dit filmpje is dat van iedereen die een straight face had en maar een beetje in de lens keek, veranderde in een grote glimlach. Sommige mensen bloosde. Andere zeiden dat ze zich gevleid voelden. Maar ze lachte allemaal van oor tot oor. En terwijl ik het keek lachte ik met de mensen mee. Van binnen bonsde mijn hart van ontroering. Zo mooi om deze reacties te zien. Dat mensen heel blij worden dat ze alleen horen dat ze mooi zijn.
Maar een paar wisten niet zo goed wat ze hier mee aan moesten. Ze reageerden boos, of reageerde er niet op. Sommige van hun keken zelfs verdrietig. Het leek alsof ze haar niet geloofde. Dat die mensen zichzelf niet mooi vonden. Misschien dat als we het vaker zouden doen dat ze het dan wel zouden geloven. Ook al is het alleen dat je zegt dat je iemands schoenen heel vet vind. Misschien maak jij daarom iemand zijn dag wel een beetje beter.
Dit is één van mijn favoriete kleine filmpjes geworden. In het hele filmpje gaat het maar om één vraag; “vind jij jezelf mooi?” en op die vraag krijg je zo veel verschillende antwoorden en reacties. Iedereen is ook verschillend. Maar toch mooi op zijn of haar manier. En dat vind ik heel erg uitblinken in dit filmpje. Zo simpel maar toch heel ontroerend.
Hoe zou jij hier op reageren? Vind jij jezelf mooi?