Hemelse column
Daar sta ik dan bij de hemelpoort als ongelovige pur sang die er kennelijk al die tijd faliekant naast heeft gezeten. Het omringende wolkendek voelt klam aan en hoewel ik besef dat het er geen pretje zal zijn, verlang ik naar de comfortabele warmte van het hellevuur.
Verwoed probeer ik te reconstrueren hoe ik aan mijn einde ben gekomen. Mijn laatste herinnering is een item in het acht uur journaal over de opmars van Donald Trump als Republikeinse presidentskandidaat. Midden in zijn toespraak stopt mijn herinnering abrupt. Zou ik me letterlijk dood geërgerd hebben?
Ik voeg me bij tientallen lotgenoten die zich schijnbaar doelloos ophouden bij de toegangspoort. Een vriendelijke meneer met een bijl in zijn schedel maakt me attent op een apparaat met daarop de tekst "Neem hier uw volgnummer" en een bedieningspaneel met twee knoppen: "Atheïsten" en "Overig". In de veronderstelling dat liegen tegen een alwetende zinloos is kies ik voor de eerste optie, waarop het apparaat een papiertje uitspuugt met het volgnummer A666 erop; toeval of een teken aan de wand? Een beeldscherm aan een wolkenmuur verraadt dat A nummers maar mondjesmaat worden opgeroepen. Dit kan wel even gaan duren…
Na lang wachten verschijnt mijn nummer op het scherm en betreed ik gespannen de spreekkamer voor mijn intakegesprek. Een bebaarde man steekt zijn hand naar me uit en stelt zich voor als Simon Petrus, de naam die ook op zijn naamkaartje prijkt. "Gaat u zitten" spreekt hij plechtig terwijl hij gebaart naar de stoel tegenover hem. Ik geef gehoor aan zijn gebod en stel me in op een slechtnieuwsgesprek waarin me verteld wordt dat ik als boetedoening voor mijn ongelovigheid tot in lengte van dagen als diabolisch brandhout zal moeten dienen.
"Gefeliciteerd" vervolgt hij geheel onverwacht. "Gefeliciteerd?" reageer ik confuus. "Jazeker, want gezien uw neutrale standpunt in de geloofsdiscussie mag u een keuze maken uit de geneugten van alle religies" verduidelijkt hij zich met plaatsvervangend enthousiasme. "Ik zou voor de 72 maagden gaan" voegt hij er knipogend aan toe, terwijl hij me een paradijsbewijs overhandigt waarmee ik de hemel mag betreden.
Niet veel later verlaat ik de plaatselijke Heaven Eleven met inkopen voor mijn eerste avondmaal. In mijn kersverse wolkenvilla flans ik een hemelse soep in elkaar die ik in eenzaamheid naar binnen slurp. De 72 maagden heb ik aan me voorbij laten gaan. Die zouden me toch maar afleiden bij het schrijven van mijn volgende hemelse column…