Flirt (deel 1)

Gebeurt er alles met een reden? Zijn de slechte gebeurtenissen die ons overkomen zo slecht of willen ze ons vertellen dat we verkeerde cours aan het varen zijn. De cours die ik aan het varen was kende zware windstoten. Ik wou verankeren, het was nacht maar ik kon vaste land zien. Morgen bij de daglicht weet ik waar ik ben en wat te doen is.

Ik wil hem zo graag zien. Ik heb hem gemist. Zo spijt dat ik geen gedag heb gezegd. Als ik had geweten dat dat alle laatste keer was dat hij in het kantoor naast mijne werkte dan had ik toch aan zijn deur geklopt en gedag gezegd. Wat zou hij het hebben gedaan? Alleen gezwaaid achter zijn bureau? Had hij mij hand gegeven, misschien een knuffel….of ben ik nu aan het afdwalen…? Misschien ook wel zijn nummer en een kusje op de wang? Dan had ik hier wel een sprookje kunnen schrijven… Zal ik dat ooit te weten kunnen komen, zal ik hem ooit alles kunnen vertellen…

Het is Januari 2014. Ik ga op 2e locatie werken, het lijkt mij leuk, weg van de drukte, een dagje per week even andere omgeving. Ik hoop dat hier collega’s , leidinggevende en andere hoge en lage personeel wat vriendelijker, socialer en collegialer zijn. Ik startte met enorme vermoeidheid terwijl ik juist extra energie kon gebruiken voor toch weer wel vermoeiend en weinig optimistisch start. Al snel bleek dat deze locatie niet met de tijd mee is gegroeid, personeel is of door recente faillissement of door locale mentaliteit niet humeurig maar wel vriendelijk. Op de gang groet je iedereen en iedereen groet jou, vanaf de dag dat ik nog moest vragen hoe ik naar mijn afdeling kon lopen. Wat betreft de vriendelijkheid, hier blijft het ook bij want verantwoordelijkheid nemen doet niemand het graag. Het is altijd die andere die “het fout heeft gedaan” en die andere “moet het ook doen”.Zo herkenbaar maar ik had stiekem gehoopt dat ik op kleinere locatie betere samenwerking zou treffen, beter gemotiveerde mensen, mensen vaan aanpak en hopelijk ook van gezelligheid.
De stemming op onze afdeling werd ook sterk bepaald door iemand ie zich nog voordeed als leidinggevende, terwijl ze dat niet meer was, sterker nog, later bleek dat ze dat nooit officieel was.
Deze instelling was nog zoekende, zoekende naar een nieuwe start. Deze mensen zijn teruggebracht naar het begin, maar niet zo vries begin zoals ie meestal is. Deze begin is getekend door vele ervaringen, leuke, minder leuke en ernstige waardoor ze zijn waar ze nu zijn.
Wordt vervolgd….