Democratie of verlichte dictatuur?

Wij kochten voordelig een bankje via marktplaats. Dat gingen we met een gehuurd busje ophalen in een voor ons vreemde plaats. Omdat mijn man al jaren vertikt een identiteitsbewijs aan te schaffen was ik de bestuurder. Het ging allemaal voorspoedig en ’s avonds zaten we al te lounchen in onze nieuw ingerichte zithoek. Heerlijk ontspannen met de hond en katten op de bank kunnen we daar genieten van onze welverdiende rust. Helaas was ik bij het ontvangen van een blauwe envelop even niet meer zo te genieten. Dus klom ik in de pen en tekende beroep aan. De brief heeft ongeveer de volgende inhoud gekregen:
“ Ik bestrijd niet het feit en dat ik een boete krijg van 33 euro. Waar ik wild van word zijn de administratiekosten van het buitensporige bedrag van 9 euro.
Iedere maand kan ik voor beduidend minder geld schitterende in kleur uitgevoerde magazines of tijdschriften kopen. Die speciaal gemaakt zijn om mij te informeren over actualiteiten. Zo kan ik net als andere burgers lezen verontrustende berichten in de media. Daarin staat hoe het komt dat dergelijke kosten doorbelast worden aan burgers. De (semi) overheid blijkt maar niet in staat te zijn om ICT-projecten in de vingers te krijgen. En dat de slechte sturing door overheidsorganisaties zelden tot de beoogde en beloofde efficiënte leidt. En daar lijden wij burgers onder! Een automatisch zwart-wit gegenereerd bericht, waar maar liefst 9 euro kosten aan verbonden zijn, kan niet anders betekenen dan dat het klopt wat ik aan informatie heb kunnen oppikken uit diverse bronnen.
Ik pik het echter niet langer dat er zo onbehoorlijk met mijn belastingcenten wordt omgesprongen. Daarom stel ik beroep in tegen deze beschikking , want dit is toch niets anders dan een belachelijke gang van zaken. Gelukkig leven we in Nederland in een democratie. Het lijkt er door dit soort praktijken inmiddels steeds meer op dat we in een verlichte dictatuur wonen. En de vraag is hoe lang wij burgers bereid zijn de problemen van incapabele (semi)overheden te blijven opvangen. “
De brief is gepost en ik zet weer een stuk relaxter op mijn bankje. Het is toch wel een verhaal apart. Naast dat ik baal van de boete ben ik ook blij met het inzicht. En ik grijp de kans me uit te spreken. Dat zouden meer mensen moeten doen, anders worden we genaaid waar we bij zitten.