De moraal van moestuintjes

Nederland is weer in de ban van eigen gekweekte groenten. De moestuintjes bij de Albert Heijn zijn niet aan te slepen. En, eerlijk is eerlijk, zelf staat bij mij ook de courgette en de rucola in de vensterbank.
Dat ik deze mee heb kunnen krijgen is al een wonder. Bij de uitgang van de supermarkt staan steevast een aantal kinderen die smeken om de potjes met peterselie en radijs mee te mogen krijgen. Een gedachte die ik niet snap.

Sinds wanneer willen kinderen per se thuis bezig zijn om biologische onbespoten aubergine bij elkaar te harken? Terwijl ironisch genoeg die avond waarschijnlijk bij het eten nog door de ouders geklaagd wordt dat ze hun broccoli moeten opeten.
Is het de spanning en het plezier dat zij halen uit het groeiproces? Mijn persoonlijke vensterbanktuintje doet na meer dan een week nog niks, nakkes, nada. Er is hier net zoveel bebossing als op de A1. Toch blijf ik braaf water geven, of zet ik Mozart op om de plantjes gerust te stellen.

In mijn beleving hebben de meeste kinderen echter een spanningsboog waar een goudvis nog niet van opkijkt. Om dan twee weken lang, zonder zichtbaar resultaat, bezig te zijn met de Pokon-plantenvoeding, lijkt mij stug.
Al helemaal als elke week, na de weekboodschappen, daar tien nieuwe plantages aan groenten bij moeten komen. Wat dat betreft is de supermarkt bezig met een soort groenten-genocide, aangezien er systematisch bij elke 15 euro aan boodschappen een levensvatbaar plantje een vroege dood lijkt te gaan sterven.

Toch is er altijd dat ene jongetje dat er wel om geeft. Dat van donut-bakjes een kleine kas maakt. Die niet alleen Mozart draait, maar ook de selectie van Bach en Beethoven doorkijkt voor plantaardige (muziek)noten. Die meer tijd steekt in een blaadje basilicum, dan in bladeren aan huiswerk.
Misschien weet Albert Heijn deze jongen te overtuigen om hier mee verder te gaan. Om toch zijn droom te volgen. Zodat één supermarkt verantwoordelijk is voor de toekomst van de landbouw in Nederland. Toekomstige boeren die allen begonnen zijn met 15 euro aan boodschappen…

Maar wat heeft de rest van Nederland dan aan deze rage? Nu nog niks. Maar over 30 jaar kunnen we Albert Heijn dankbaar zijn voor een nieuw seizoen Boer Zoekt Vrouw.