Cees Freeke: Zeeuws-Vlaanderen verdient annexatie

Zeeuws-Vlaanderen staat aan de vooravond van een (vrijwillige, uit noodzaak gekozen) annexatie door Vlaanderen. Met in het achterhoofd de perikelen van de afgelopen jaren omtrent kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde en de aversie van verschillende Belgische politici tegen de economische hang van Wallonië aan Vlaanderen, is het niet ondenkbaar, dat Vlaanderen zich in de komende vijfentwintig jaar zal gaan afsplitsen. Tenslotte was België een aantal jaren geleden niet ver van dit wonder af. Brussel wordt een soort Monaco, een vrijstaatje. Wallonië heeft geen andere keuze, dan zich te voegen bij Frankrijk of, wanneer het lukt en dat is voor Wallonië wellicht wenselijk in verband met de economische staat van Frankrijk, bij Luxemburg. Wij Zeeuws-Vlamingen maken nu al veel gebruik van Belgische faciliteiten. Kinderen gaan naar school in België, vaak omdat de kwaliteit en vooral de discipline op de Belgische scholen hoger staat aangeschreven. Nederlandse studenten studeren graag op Belgische universiteiten. Onze studenten beginnen met hoge studieschulden. Bij ernstige ongevallen wordt men naar Brugge, Gent of Antwerpen gevlogen. In onze vrije tijd vertoeven wij in de mooie Belgische steden en streken. Mensen uit Zeeuws-Vlaanderen werken en consumeren in België en andersom. Vijfendertig procent van alle huizen die in Zeeuws Vlaanderen te koop staan, worden gekocht door Belgen. De zorg, studie en huisvesting zijn in Vlaanderen lager en de kinderbijslag hoger. Vlaanderen krijgt er een sterk industrieel gebied erbij met een aansluiting via de Nieuwe Sluis op de Westerschelde. Samen zal Zeeuws Vlaanderen zal Vlaanderen (de nieuwe naam) floreren en welvarend zijn. Veel ouders en grootouders hebben óf de Nederlandse óf de Belgische nationaliteit en hun kinderen trouwen niet zelden een Belg. Tot zover Wim Driedijk, ingekort. Een Zeeuws-Vlaming is in hart en nieren Vlaming. Bij de kennismakingsronde van Z.M. Willem Alexander en Maxima werd Zeeuws-Vlaanderen overgeslagen. Pas twaalf jaar later waren zij te zien bij de opening van de Sluiskiltunnel. Ooit werd een briefschrijver uit Retranchement, door Den Haag verwezen naar het Belgische Ministerie van Financiën! In het Haags denken is er al een afsplitsing, maar formalisering is complexer. De éénwording van Duitsland begon ook in de harten van velen en eindigde ten slotte door het overbrengen van staatsstukken van Bonn naar Berlijn. Het Vlaamse volk zal echter in beide landstreken vooraf bij referendum moeten beslissen!