Als je geen 80 km/uur kunt lopen

Marnix is 16 jaar oud als hij bij mij in de groep komt. Marnix heeft een andere kijk op de wereld dan de meeste jongens van zijn leeftijd.
Marnix benadert alles vanuit wiskundige formules. Hij berekent uit zijn hoofd de wortel uit hoge getallen, hij doorziet de weg die een vallend voorwerp aflegt en weet de snelheid waarmee het zojuist gevallen boek de grond raakt.
Voor Marnix is er altijd één weg van A naar B. Dat er meer wegen naar Rome leiden is een onzinnige opmerking. Marnix weet zich geen raad met spreekwoorden, hij praat in logische korte zinnen. Grapjes of smalltalk zijn niet aan hem besteed.
Wordt zijn omgeving te talig, dan verlaat Marnix de groep om een van te voren vastgestelde route over de hei te lopen in hij weet precies hoeveel stappen.
Die dinsdagmorgen verliep anders dan anders, omdat ik plotseling weggeroepen werd. Terwijl ik naar een spoedoverleg ben, heeft iets Marnix uit zijn evenwicht gebracht en hij loopt naar buiten. Als Marnix niet na de gebruikelijke tijd terug is, slaat mijn vervanger alarm en dat is maar goed ook, want Marnix had besloten naar huis te lopen. Hij kent slechts één route, zoals hij gebracht wordt: via de snelweg…
Als ik contact heb met de politie is Marnix zojuist staande gehouden op de A27. De motoragent die hem zag lopen, had direct door dat Marnix een bijzondere aanpak nodig heeft en vraagt om aanwijzingen. Ik zoek met een bonkend hart naar een logische wiskundige aanpak en vraag de man Marnix te zeggen dat je alleen op de snelweg mag lopen als je je met minimaal 80 km per uur voortbeweegt en ik druk hem op het hart Marnix vooral niet aan te raken. Ook een motor lijkt me een risico.
De agent roept de hulp van een auto in, legt Marnix uit wat de gewenste snelheid is en kan hem zonder problemen meenemen naar het bureau waar ik me naartoe ijl.
Het dichtstbijzijnde bureau blijkt een noodgebouw, waar slechts een receptie, een meldkamer en enkele cellen aanwezig zijn. Nu is het de gewoonte de arrestant in de cel te plaatsen met alle bijkomende noodzakelijkheden als het verwijderen van schoenveters en broekriem.
Als ik aankom op het bureau word ik verwezen naar de cel. Daar zitten Marnix en de agent naast elkaar. Marnix zonder veters en broekriem…de agent ook! Deze professional is een held! Zonder de regels te overtreden laat hij Marnix volledig in zijn waarde. Bovendien heeft hij weten te voorkomen dat een bijzondere puber met special needs de snelweg overstak!!!