ZWART

Op mijn ‘School met den Bijbel’ keken we op tegen zendelingen die donker Afrika de blijde boodschap brachten. Helden! Dat ze er ook epidemieën dropten die hele volksstammen zonder weerstand decimeerden, wisten we nauwelijks. Die schattige negertjes met hun oedeembuikjes kwamen in elk geval in de hemel, toch? En aan ‘Moriaantje, zo zwart als roet’ stoorde zich toentertijd niemand.
In 1963 zag ik mijn eerste zwarten, in the flesh. Weliswaar Papoea’s uit Nieuw Guinea, in het kielzog van de dekolonisatie naar Nederland gekomen, maar donker genoeg en bovendien gezegend met oer-Bijbelse voornamen als Mattheus en Elisabeth. Dankzij de golf Surinamers die de onafhankelijkheid van 1975 ontvluchtte, was een donkere huid twaalf jaar later al niet langer exotisch. Het regionale dagblad waarvoor ik tussen 1988 en 2005 werkte, verbood het woord ‘neger’ in redactionele en advertentiekolommen.Tegenwoordig is het zwartepieten over Zwarte Piet zelfs bon ton.
Mijn meisje en ik kijken graag naar het BBC-kookprogramma ‘Best dishes ever’. Daarin figureert televisiekok Lorraine Pascale naast driesterrenchefs als Raymond Blanc, James Martin en Nigel Slater. Wat zij maakt, ziet er geweldig uit. Dat geldt ook voor Lorraine zelf. Bij haar prachtige bronzen huid – de tors steevast verpakt in een hagelwit topje – oogt mijn bleekblanke vel maar ziekelijk. Komende zaterdag staat haar Chicken Tikka Massala op ons menu. Tamelijk spicy, dus daar krijgen we vast een kleur van.