Zitten is het nieuwe roken

Zitten is het nieuwe roken en het zal niet lang meer duren of zitten infiltreert de top tien van belangrijkste doodsoorzaken voor vrouwen van 47 jaar. Ik slib dicht en mijn aderen doen gezellig mee.
Als zitten het nieuwe roken is dan ben ik voor het eerst van mijn leven een kettingroker geworden. Ik schrijf dus ik zit (of lig) 24/7; het hele jaar door. Het is dat mijn computer op de tweede verdieping staat en mijn koffiezetapparaat op de begane grond, want anders… De zucht naar koffie verplicht mij tot een honderd stappen in het uur, maar tot meer lijk ik niet meer in staat.

Als u nu denkt dat ik een grapje maakt, dan heeft u mij klaarblijkelijk niet gezien in het afgelopen jaar. En dat u mij niet ziet is heel goed mogelijk want ik kom vrij zelden achter mijn computer vandaan (op de cafeïnetripjes na). Ik ben een kluizenaar geworden.
Een kluizenaar met de dikste kont van Nederland.
Het is helaas niet alleen mijn kont. Mijn kin wappert gezellig in tweevoud mee, samen met de kipfileetjes onder mijn armen (die ondertussen zijn uitgegroeid tot volwassen plofkippen) en mijn buik helt brutaal over de rand van mijn broek. Maar dat geeft allemaal niks want achter mijn computer draag ik het liefst een joggingbroek en die heeft elastiek. Heel ruim elastiek.

Schrijven is een van de twee professies die je op je rug kunt uitoefenen, las ik laatst op Facebook. De een verdient doorgaans beter dan de ander, dus misschien moet ik van beroep veranderen – of van houding, dat kan ook.

Tijdens de halve finale van Manuscripting werd ik (digitaal) geïnterviewd door het blad Lood. Ze vroegen me waarom schrijven zo gezond was.
Ik kon niets verzinnen. Verruimt het mijn geest? Dien ik een groter doel?
Ik wist echt niets zinnigs te zeggen, draaide me nog eens om, knoeide wat kruimels chips over mijn laptop en typte ten slotte mijn antwoord: Schrijven is helemaal niet gezond. Ik zit de godganse dag op m’n dikke tokes en staar in mijn computer of in de grenzeloze leegte. Nachtenlang lig ik wakker om een discrepantie uit een verhaallijn te halen of een openingszin te vervolmaken. George Clooney kan een derde huis aan zee kopen omdat ik zoveel van zijn koffie drink, die ik wegslurp met een zoete calorieënbom, onderwijl zwoegend aan mijn nieuwste verhaal. Om aandacht smekende kinderoogjes negeer ik hardnekkig en richt mij op de personages die ik in mijn hoofd bemin.

Dit hangbuikzwijntje haalde de finale niet…