Vergane glorie

Ibrahim Doslu 17 feb 2016

V&D, wie kent het warenhuis nou niet. Het warenhuis dat al 130 jaar bestond en waar mijn moeder mij naar binnen rolde met de kinderwagen. Een bezoek aan de binnenstad was niet compleet zonder een bezoek aan het magische warenhuis, V&D.

Van kleins af aan was ik dol op V&D. Mam ging winkelen, ik ging tekenfilms kijken in de kinderhoek. Wanneer ik zin had, ging ik naar de speelgoedafdeling. En als het prijzencircus was, dan waren we er niet weg te slaan. Als mam klaar was met het bevredigen van haar shopverslaving, gingen we samen nog iets eten. Wat zou het worden? Ik keek elke keer vijf minuten nieuwsgierig om me heen, maar ik nam elke keer hetzelfde. Ja hoor, een broodje roomkaas en een flinke mok warme chocomelk met slagroom. Dat waren de ingrediënten voor een geslaagd dagje winkelen.

Kleine jongens worden groot. In mijn 13e levensjaar zat ik niet meer in de krakerige buggy van mam. Vol spanning bereidde ik me voor op het begin van mijn tijd op de middelbare school. Ik vond het balen dat de zomervakantie bijna ten einde was, maar het feit dat ik zelf schoolspullen mocht kopen vond ik geweldig! Gewapend met een boodschappenlijstje vertrok ik naar de stad. Natuurlijk naar V&D, want daar hadden ze de ‘coole’ dingen. Agenda’s die je nergens anders kon krijgen, schriften en keuze uit super veel verschillende soorten pennen en potloden.

De studententijd brak aan. Inmiddels veranderde er super veel. Hysterische vrouwen bestelden hun schoenen en kleding online en wanneer de pakketbezorger de levering bracht, klonk er geschreeuw. Dames en heren die kinderarbeid sterk veroordeelden, gingen allemaal naar een winkel in een andere stad. Het is een winkel die zo druk wordt bezocht, dat je zou denken dat er gratis kleding wordt uitgedeeld om de sobere studententijd te overbruggen. Ik snapte maar niet wat er mis was met deze mensen, zelf ging ik gewoon naar de V&D.

De laatste jaren ging het slechter met mijn favoriete warenhuis. Ondanks dat er zoveel online winkels waren, was ik trouw aan de V&D. Het was de plek waar ik mijn kleding, kantoorartikelen, gadgets en lunch kocht. Dat gedoe met online winkels, ik moest er niet aan denken. Tot de laatste dag stond het personeel met een big smile op de winkelvloer. Op woensdag 17 februari zag heel Nederland hoe een prachtig warenhuis voor goed werd gesloten. V&D, we zullen je nooit vergeten.