Vandaag is het geen normale donderdag

Ik werd vanochtend wakker. Zoals elke donderdag ging de wekker om 6.30u. Zoals elke dag werd ik wakker naast mijn vriend. Zoals elke dag, had ik geen zin om uit mijn bed te komen. Maar ja, ik moest. Want ik moest nog douchen, aankleden en ontbijten. Dus ik heb mezelf om 6.50u uit bed gesleept, zoals elke normale donderdag.

Ik liep via de woonkamer richting de badkamer. Routinematig, gleed mijn blik langs de muizenval. Zag ik dat nou goed? Was de val dicht? Ik liep terug naar de slaapkamer en riep tegen mijn vriend: ‘ik geloof dat we hem nu eindelijk te pakken hebben!’ Hij vroeg of ik het zeker wist, dus ik liep terug en bestudeerde de val. Ja, daar achter het plexiglas, staarde twee donkere oogjes mij aan.

Ik denk dat je pas begrijpt hoe blij ik was, als je snapt hoe lang we op dit moment hebben gewacht. Het begon allemaal afgelopen herfst. Ik was het keukenblad aan het schoonmaken en merkte kleine zwarte keuteltjes op. Voor een moment dacht ik dat het misschien hagelslag was, maar eigenlijk wist ik wel beter. Ik had toen ik op kamers zat, ook wel eens last van muizen gehad, die lieten ook van die keuteltjes achter. Ik deelde het met mijn vriend.

We besloten de (wat achteraf bleek) lange strijd aan te gaan. Eerst zette we twee muizenvallen, daar haalde de muis elke keer het aas uit, zonder dat hij af ging. Ik kreeg een tip om er pindakaas in te doen, want dat kleeft. Helaas werkte dat ook niet. Ik besloot lokdoosjes te kopen, natuurlijk niet zo diervriendelijk, maar ja we wilden van het beestje af. Het leek te werken, want de keuteltjes op het aanrechtblad kregen een blauwe gloed. Toch bleven de keuteltjes elke keer terugkomen.

De vader van mijn vriend wilde ons graag helpen en bouwde een doorloopval. Als de muis daarin zou lopen en op het ijzeren plaatje zou staan, zou een luikje dichtvallen en hadden we hem te pakken. Dit bleek in de praktijk lastiger. Afgelopen weken hebben we er af en toe iets in gelegd, maar op de een of andere manier wist de muis het aas te pakken te krijgen zonder dat het luikje dichtviel. Toen besloten we het aas met pindakaas vast te plakken. Weer geen resultaat. De val stond afgelopen nacht weer klaar, dit keer met de overgebleven pindakaas erin. En. Nu. Zit. Hij. Daar. Toch. Echt. Gevangen! EINDELIJK!