Tinder-stiefpapa

Daar zit je dan tinderend in je nieuwe huis terwijl je duim overuren maakt, vooral de beweging naar links en de af-en-toe-shit die had ik toch naar rechts willen swipen wisselen elkaar af. Toch de Playstation maar weer aanknallen, of ga ik toch nog even binge-Netflixen. De keuzes. Het vrijgezelle bestaan is lastig. Al swipend door het leven de Appie in en niemand die het niet eens is met het eten van vanavond.

De af en toe dates die uit Tinder voortkomen zijn aardig, leuke meid, maar om hier nou dat leven voor op te geven. Tot er een deur open gaat en zij daar ineens voor je neus staat. Een type waar je normaal totaal niet voor gevallen zou zijn maar ineens je hart sneller doet kloppen en oh ja… ik heb twee kinderen. Met knikkende knieën heb ik een tijd later de eerste ontmoeting met de twee die in haar leven het allerbelangrijkste zijn. Hoe hard je niet hebt geroepen als onwetende vrijgezel dat je altijd kinderen wilt. Ignorance is bliss. De deur gaat open en het geluid komt mij tegemoet. Twee voorzichtige handjes begroeten mij. De verwachte keuring vanuit de hazelbruine oogjes blijven wonderbaarlijk uit. Niet veel later lig ik languit op de bank met twee kinderen aan weerszijde Frozen voor de eerste keer te kijken. De drie nieuwe mensen om mij heen zingen ieder liedje uit volle borst mee. Dit voelt als een warm welkom!

Nu een jaar later voel ik dat warme welkom iedere dag als ik thuis kom en mijn naam net even iets te hard geroepen wordt door twee prachtige keutels. Die ene mooie vrouw zit stilletjes in een hoekje en gniffelt, dit is wat je wilde toch?! Nee dit is niet wat ik wilde, dit is meer dan ik had durven hopen. Wat ben ik toch een verdomd gelukkige Tinder-stiefpapa!