Pijnlijk Mark, pijnlijk
Correspondents Dinner
Een decennialange traditie. Het Amerikaanse Correspondents dinner. En nu ook in Nederland. Een diner waarbij de minister-president door middel van een door anderen geschreven toespraak terugblikt op zijn regeerperiode met een dosis satire en humor in een zaal vol journalisten. Een keer geen serieuze politiek. Een soort van ‘Lubach op Zondag’ maar dan vol woordgrapjes en verwijzinkjes gehost door onze eigen Mark Rutte. Waar het in Amerika vooral draait om het te kakken zetten van medejournalisten en medepolitici ging Mark vooral pijnlijk in op zichzelf. En pijnlijk was het zeker. Het grote Ik-stem-geen-PVV-ben-ik-nog-relevant-betoog van Dolf ‘280 bpm’ Jansen was niet beter.
Maar het gaat over Mark. Het begon dan ook eigenlijk al met het interview voor RTL Nieuws, voorafgaand aan het diner, waar Mark een drankprobleem veinst. (‘Ik zit al weken aan de drank’) Grappig, meneer de minister-president, zo’n sociaal onverantwoorde ‘fuck you’ richting een van de grootste doodsoorzaken in Nederland. En dat terwijl de speech wel aardig op gang kwam. Er werden een paar jolige toespelingen naar medepolitici, Gordon en een goedgeplaatste grap over de privéperikelen van Jan Slagter gemaakt en de zaal vol uitgenodigde journalisten lag in een deuk. (over genodigden gesproken, welke ambtenaar viel er met zijn voorhoofd op het toetsenbord in slaap en nodigde zodoende geheel per ongeluk Enzo fucking Knol uit?) – maar goed, we dwalen af..
Júist door die constante stroom aan lauwe mwah-satire viel het bijna niet op dat onze minister president tot bijna vijf keer toe maar al te vrolijk benadrukte hoe onbetrouwbaar hij wel niet is als persoon. En dat is natuurlijk geen satire meer. Mark, je bent minister-president. Je hebt beloftes gebroken, mensen onjuist geïnformeerd en je loopt er nu grappen en grollen over te maken primetime op de nationale televisie? Satire is leuk, maar voor de gewone burger ging het natuurlijk nergens over. Hield je dan voor een dag geen rekening met politiek? Jawel. Dat was dan ook aardig van je gezicht af te lezen toen Dolf het onderwerp mensenrechten in combinatie met Saudi Arabië op de kaart zette. Dat gezicht zag ik voor het laatst tijdens de debatten over de Teeven-deal. Je was dus wel bezig met politiek. Dat maakt het des te pijnlijker om te zien dat je volledig bewust (en dus zonder drankprobleem hi ha ho) voor heel Nederland verklaart onbetrouwbaar te zijn.