Ouder worden

Tom Grosfeld 17 feb 2016

We kunnen veel dingen ontkennen. Sommigen ontkennen de Holocaust, anderen ontkennen dat ze wel eens een snotje hebben opgegeten en weer anderen ontkennen dat ze af en toe fantaseren over een triootje met hun vriendin en haar beste vriendin (inderdaad Daniëlle, ik heb het over jou). Wat we niet kunnen ontkennen is het feit dat we ouder worden. Sommige mensen proberen het wel te ontkennen, maar dit resulteert vrijwel altijd in een pijnlijk besef dat woorden als ‘chil’ toch niet zo chil klinken uit de mond van een 55-jarige, snapchat toch te ingewikkeld blijkt te zijn en wielrennen in een strak wielerpakje meer kapot maakt dan je lief is.

Enfin, ouder worden. Prangende vragen houden me ’s nachts geregeld wakker. Wil ik ouder worden? Gaat het ouder worden goed voor me uitpakken? Soms verlang ik naar het ouder worden, waar ik samen met mijn vriendin in een opgeruimd huis zal wonen. Soms snak ik naar mijn oude studentenkamertje van 12m2, uitgerust met een tochtig raam en een onuitwisbare sigarettenstank. Ik ben een gelukkig man als ik mezelf veertig uur per week zie werken bij mijn droombedrijf, maar laat een traan als ik besef dat ik dan afscheid moet nemen van mijn FIFA-carrière. De werkende man en de eeuwige student boksen om de hoofdprijs in mijn hoofd.

Ik kan uitkijken naar lange wandelingen met de kinderwagen door de straten van Tilburg-Noord, waarbij mijn vrouw goedkeurend met een gelukkige glimlach mijn hand vasthoudt. Tegelijkertijd ben ik bang voor barre tochten met een huilend kind op mijn schouder en een depressieve vrouw op de bank. Verschoon ik de luier van mijn kind, trotseer ik de stank en doe ik net alsof de poep roze en versierd met glittertjes is? Of baan ik mij kokhalzend met een natte luier in de hand een weg naar de prullenbak, terwijl de stank mijn neus laat smeken om een onmiddellijke amputatie. Ik weet het niet.

Wat gaat de toekomst mij brengen? Het gras was altijd groen, is nog steeds groen, maar blijft het ook groen? Het gras lijkt altijd groener bij de buren. In mijn geval lijkt het gras soms groener in het verleden, soms groener in de toekomst. Misschien heb ik zelf wel in de hand hoe groen mijn gras in de toekomst gaat worden. Misschien moet ik het gras gewoon regelmatig water geven, af en toe maaien en hier en daar wat sprietjes bijknippen. Of investeren in een goede tuinman. Ik ga er in ieder geval voor zorgen dat mijn gras niet verdort.