Oppas opa
“Opa! Oma! Wij komen vandaag bij jullie!” Ons oudste kleinkind komt enthousiast binnenrennen.
De jongste loopt nog maar net en waggelt onwennig en met een enorme snotneus achter haar oudere zusje aan.
De entree van de dames is zoals altijd flitsend en energiek. En vooral, blij!
Het feest kan beginnen. Vandaag is opa oppas! Yeah!
Eerst de jongste verschonen van een indrukwekkende poepluier.
Ai! De doekjes liggen nog op de kast. Dat is erg onhandig met al die poep aan je vingers.
Gelukkig redt oma opa uit zijn benarde situatie.
Daarna mee met opa op de fiets om broodjes te halen bij de supermarkt.
”In de buurt blijven he?, opa moet je kunnen zien.” Hé! “Hallo!”. Een bekende. “Ja, leuk he? We hebben ze het hele weekend!”. “Vermoeiend? Welnee man. Haha.”
Een moment van onachtzaamheid. Weg is ze. Blinde paniek! Oef, daar is ze.
“Je moet wel tegen opa zeggen dat je verstoppertje gaat doen okay?”. “Opa was heel ongerust!”
“Hahaha!”. Een vette lach doet vermoeden dat de ernst van de boodschap haar ontgaat.
“Opa? Ik moet plassen!”. Ai! Vergeten thuis te laten plassen. Als een speer naar huis terug.
Na de boodschappen naar het zwembad! Jaaaaa!! Er wordt heerlijk gezwommen. Na 50 keer van de glijbaan wil opa naar oma toe. Aan alle heerlijkheid komt een eind.
“Nu kom je er uit! Opa gaat weg hoor! Opa meent het hoor. Meekomen nu! Nee! Nu is het niet leuk meer!”. Na het zwemmen huilen omdat het gemeen is dat het alweer voorbij is.
Na het troosten lekker thuis puzzelen. Na het puzzelen een bezoekje aan de kinderboerderij. Snel eten koken. Dames laten badderen. “Nee! Niet je zus slaan!”. “Nee. Opa niet nat spatten!”. “Hup, nu uit bad! “Ik tel tot drie!” “Eén twee…..Weer huilen en troosten omdat het niet leuk is uit bad.
Even lekker dollen en rollebollen op de vloer.
De oudste neemt een sprong en belandt met haar voetje op een plek die ook bij opa’s heel erg pijnlijk kan zijn.
De vermoeidheid neemt toe. Het humeur af.
“Willen jullie een filmpje zien?”. “Jaaaaaa!!!”.
Nijntje brengt rust. Wat zijn ze lief hè oma? “IJsje?” “Jaaaaaa!!”.
Aan het eind van de middag komen blije ouders hun kroost ophalen.
“Hoe was het? Waren ze lief? Jullie zullen wel bekaf zijn he?”
“Welnee joh. Makkie. Het ging fantastisch. Geen kind aan ze hoor!”.
Bij het afscheid. “Doei! Dag hoor! Tot de volgende keer hè?”
Opa en oma gaan heerlijk onderuit op de bank.
“Zo opa, hè hè. De rust is weer gekeerd”, zegt oma.
“Opa?, OPA!?”
Zzzzzzzzzzzzzz