Naamgeving

Het lijkt me lastig voor een popgroep, om een bandnaam te verzinnen die de lading dekt. Ik vraag mij overigens al mijn hele leven af hoe mensen namen verzinnen voor hun kinderen of huisdieren. Er zijn landen waar een kind pas na verloop van tijd een naam krijgt. Past die dan beter bij dat kind als een vooraf gekozen naam? Maar dit terzijde.

We schrijven 1990 en een Nederlandse band zoekt een naam. De Band Zónder Naam bestaat al 25 jaar, dus die naam valt af. Net als Pussycat, Doe Maar, Normaal, Guys ‘n’ Dolls en Klein Orkest. Hilversum 3 heet inmiddels Radio3 en we luisteren bijvoorbeeld naar Vanilla Ice met Ice Ice Baby. Of naar Seal met Crazy, waarbij dat laatste nummer mij persoonlijk meer aanspreekt dan de nummer 1 in de Top 40.

Ik stel me nu het volgende voor. Een jongedame van 28 lentes, genaamd Carol van Dyk, zit wat te tokkelen op haar gitaar. Ze is geboren in Canada en heeft Nederlandse ouders. Carol groeit Engelstalig op, maar als ze een jaar of zeven is verhuisd het gezin naar Amsterdam. Ze spreekt na verloop van tijd goed Nederlands, maar krijgt de Amsterdamse tongval nooit helemaal onder de knie. Dit bezorgt haar een apart stemgeluid.

Er komen een paar muziekvrienden bij Carol thuis. Ze heeft net een nieuw nummer geschreven en de vrienden jammen er lustig op los. Het is een hels kabaal, want ze vormen een indie Rock band en die produceren over het algemeen veel drum- en gitaarsolo’s. De bandleden zijn dolenthousiast en willen met hun muziek naar Pink-Pop. Maar als ze zich op willen geven, moeten ze wél een naam hebben!

Misschien hebben ze dagenlang vergaderd en misschien hebben ze op enig moment gezegd; onze naam wordt datgene wat over precies één uur hier binnenwandelt. Misschien hoopten ze stiekem dat hond Rocky of kat Velvet binnen zou stappen of iemand met een Kleine Groene Tas. Maar niets van dat al, precies na één uur kleppert de brievenbus en daar valt het magazine van tennislegende Betty Stöve op de mat. De bandleden kijken elkaar aan. Bettie Serveert is geboren.

Dat is inmiddels 25 jaar geleden en de band stuurt nu aan op een winning serve die ook voor mensen zoals ik, die niet van tennis houden, een ace is. Ik vind Never Be Over van Bettie Serveert smashing!

De tekst van Never Be Over is te vinden onder deze column op www.liedjesmakerij.nl