Mooie meisjes, stoere jongens

Hoe komt het toch dat mannen zich anders gedragen dan vrouwen? Het lijkt wel een natuurwet te zijn. Je ziet het al bij kinderen: meisjes die met make-up experimenteren, jongens die aan voetbal doen. De ene aardig en netjes, de andere met de grote mond. Hoe ingeslepen dit is kon je laatst nog bestuderen tijdens het carnaval in het Zuiden des vaderlands. Je trof daar veel meisjes als prinsesjes en cheerleaders verkleed aan en jongens in een kostuum van ridder of gevechtspiloot. Zo hoort dat.

Het is geen mysterie hoezo dit soort clichés nog altijd bestand hebben. De vrouwenemancipatie in de jaren 60 kwam er niet tegen op. Hardnekkig worden de clichés nog steeds doorgegeven van de ene generatie op de andere.

Ik kon dit bij een bezoek bij vrienden bestuderen die een meisje en een jongen hebben. Hij een luidruchtige woelwater, zij een zoet kindje. De zoon wordt door zijn ouders permanent gecorrigeerd want hij is zo verschrikkelijk druk. Het meisje wordt getroost want zij is alsmaar aan het huilen. Ik zat erbij en een fantasie kwam in me op. Als de vader nou een middag met zijn zoon in een boom zou klimmen. Zou hij dan nog zo druk zijn? En als hij zijn dochter gewoon meenam en zij van die boom in de modder zou vallen. Zou zij dan nog zo verschrikkelijk braaf zijn?

De kinderen zijn een afspiegeling van hun ouders. Ook zij gedroegen zich volgens het boekje. Hij praat met een harde stem, zij met een zachte. Hij liet ons trots de opgeknapte badkamer zien, terwijl zij het eten klaarmaakte.

Doch hebben ook zij dit typische gedrag niet zelf verzonnen. Zeker, ook hun ouders gaven hen het passende voorbeeld. Maar de rolmodellen voor het man- en vrouw-zijn gaan dieper. Ze zitten ingebakken in onze samenleving.

Je kon dit gisteren zien op NPO 1. Caroline Tensen verzamelde daar herinneringen aan De stoutste jongen van de klas. Een week terug presenteerde AVROTROS nog Het mooiste meisje van de klas. De titels zeggen alles.

Het lijkt me helemaal niet erg als meisjes zich anders gedragen dan jongens. Wat ik wel erg vind is dat wij met z’n allen menen te weten hoe een meisje of een jongen zich dient te gedragen. Daar lijkt weinig ruimte voor alternatieven te bestaan. En dát hoort echt niet.