Ik zit vol met kennis
Ik zit vol met kennis. Daar zou ik best trots op mogen zijn. Ware het niet dat ik vol zit met onnodige kennis. Kennis die een simpele jonge vrouw van 21 lentes jong niet zou moeten hebben. Kennis die ik niet zou willen hoeven hebben.
Ik zit vol met kennis. Ik weet de maximum dosering van tientallen medicijnen. Ik weet welke medicijnen je wel kunt combineren en welke niet. Ik ken de namen van honderden lastige werkzame stoffen en ik weet wat ze doen. Ik weet hoe lang je obstipatie mag hebben voor het gevaarlijk wordt. Ik weet ook wat je moet doen als klysma’s niet werken. Ik weet hoe laag en hoe hoog je temperatuur mag zijn en voor welke periode. Ik weet hoe wondroos eruit ziet. Ik weet het verschil tussen uitslag, acné en Hailey Hailey. Ik weet wat polyneuropathie is. Ik weet hoe je steunkousen aan en uit moet doen. Ik weet hoe je moet zwachtelen. Ik weet hoe een tillift werkt. Ik weet wanneer pijn van het hart, de longen of de maag komt. Ik weet hoe hoog en hoe laag de bloeddruk mag zijn en wat een normaal zuurstofgehalte is. Ik weet hoe ik een longontsteking herken op een röntgenfoto. Ik weet dat iemand die verlamd is een speciaal matras nodig heeft en hoe dit werkt.
Ik weet dit, want ik moet het de dokters steeds uitleggen.
Ik heb nog meer kennis. Ik weet precies wat er gezegd wordt en wat je moet zeggen als je 112 belt. Ik weet precies wat de ambulancebroeders willen weten. Ik weet precies wat er mee moet naar het ziekenhuis. Ik weet precies wie geïnformeerd moet worden bij een opname. Ik ken de vragen van het opnameformulier uit mijn hoofd. Ik weet iedere afdeling in het ziekenhuis blindelings te vinden. Ik ken iedere dokter en iedere verpleegkundige. Ik ken ieder symbool, ieder knopje en ieder kastdeurtje.
Ik weet dit allemaal. Maar wat ik niet weet is wat mijn vader mankeert. Waarom hij steeds meer pijn heeft, waarom hij verlamd is, waarom hij alsmaar andere vreemde infecties en aandoeningen erbij krijgt. Ik weet ook niet of ik het nog ooit te weten ga komen.
Want ik weet ook niet waar alle echte dokters gebleven zijn.