Ik weet niet hoe laat het

Ik heb genoeg nieuwe ideeën. Inspirerende trainingen, leuke workshops, een boek, een boeiende lezing, een aanpak voor de invalproblematiek op scholen en een programma voor persoonlijke ontwikkelingen.
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Een idee om rond te gaan trekken met een schip of camper. Nieuwe landen bezoeken en in contact komen met de inwoners. Kijken, wandelen, foto’s maken, schrijven en hoe dit financieel voor elkaar te krijgen.
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Ik maak me druk om de ontwikkeling van mijn zoon. Hij zit te veel achter zijn computer en doet in mijn optiek te weinig aan zijn studie. Ik vind dat hij te weinig in contact is met de samenleving. Moet ik iets doen of moet ik loslaten?
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Ik genereer te weinig werk. Ik doe iets niet goed klaarblijkelijk en vraag me af wat ik moet veranderen. Collega’s doen het beter. Wat doen zij anders dan ik? Heb ik wel genoeg inkomen over een paar maanden om de hypotheek te betalen?
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Ik wil zo graag zeilen en ben druk aan het werk om mijn schip klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Ik erger me aan kleine dingetjes die ik aantref en waar ik wat aan moet gaan doen. Ik zou willen dat het al 19 maart was, de dag dat ze weer in het water mag.
Maar ik weet niet hoe laat het is.

In het verkeer heb ik last van die slak op de éénbaansweg waar ik niet mag inhalen. Vrachtwagens die inhalen net terwijl ik er aankom. Een snelheidsduivel die me met lichtsignalen te kennen geef dat ik naar rechts moet.
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Plannen en zorgen die ik maak voor de zomervakantie, voor het nieuwe schooljaar, over mijn relatie, over mijn zoon.
Plannen en zorgen voor morgen, voor volgende week, volgende maand en volgend jaar.
Maar ik weet niet hoe laat het is.

Vier maanden geleden hoorde een vriendin van ons hoe laat het was.
Verdrietig hebben we vandaag afscheid van haar moeten nemen. Overmorgen zou ze 60 zijn geworden.
Maar ik weet niet hoe laat het is…….