Goed gelogen?
De geur van koffie komt me tegemoet als ik uit de lift stap. 7 hoog. Ze woont op 7 hoog, met een prachtig uitzicht over de Waal. De deur staat al open als ik bij haar eigen halletje naar binnen stap. Ze verwachtte me al.
Ik loop naar binnen. De koffie dampt al in het koffiezetapparaat. Ze rookt nog even een sigaretje. Ze staat op, geeft me een dikke zoen op mn wang – puur omdat het moet – en vraagt hoe het met me gaat. Vervolgens worden er wat vragen gesteld om het geheugen even op te frissen. ‘Hoe oud ben je nu? Zit je nog op de middelbare school? Och nee, je werkt al natuurlijk! In Rotterdam toch?’ ‘Ik studeer inderdaad in Utrecht en heb geen vriend.’
Ze knikt en loopt weg om te voorkomen dat ze het allemaal nog eens gaat vragen. Ze schenkt de koffie in. ‘Oma, hoe gaat het met u? Ziet u de buurvrouw nog wel eens? En wilt u niet weer eens gaan bridgen om toch bezig te blijven?’ Vol overtuiging en stiekem een beetje verveeld vertelt ze, terwijl ze naar buiten tuurt, dat het goed gaat. Nee, ze heeft nergens last van. Ze loopt elke dag het rondje zoals ze dat al 30 jaar doet, ze bridged nog elke woensdagavond en ze neemt netjes haar medicijnen. ‘Maar oma, waar zijn dan de medicijnen van aankomende week, heeft u die allemaal al op? U bridged al zeker 5 jaar niet meer en er komt elke dag hulp voor het douchen.’ Oma kijkt me licht geïrriteerd aan. Ik zie haar denken: die wil me voor de gek houden. Ik weet toch potjandorie wel wat ik allemaal doe op zo’n dag? Denkt dat kleine meisje me nou de les te kunnen lezen? Ik voel medelijden. Heel veel medelijden. M’n ogen vullen zich met tranen en ik vraag me af of ze goed aan het liegen is of dat ze echt denkt dat ze alles nog elke dag doet. Het is hartverscheurend om te zien hoe ze beetje bij beetje haar geheugen verliest. Maar het voelt alsof ze dondersgoed weet wat ze allemaal zegt en doet, en dat ze me voor de gek wil houden. Ik mis haar, ik wil haar terug. Maar het is te laat, voor het einde van de zomer ligt ze vredig in haar bedje, en ze wordt niet meer wakker. Ze heeft geen idee waar ze is, maar ik hoop dat ze elke dag haar rondje loopt en lekker aan het bridgen is.