Esmee en jij
Esmee is een jonge energieke vrouw, 28, getrouwd, kinderloos. Zij en haar partner hebben het naar hun zin. Esmee heeft een kinderwens, haar partner niet. Telkens als zij het onderwerp ter sprake brengt, legt hij dit naast zich neer alsof het een bezoek aan de plaatselijke kermis betreft.
De tijd verstrijkt. Er begint een onbestemd gevoel in Esmee op te komen. Ze heeft zojuist haar 30ste verjaardag gevierd. Haar man blijft standvastig in zijn mening over kinderen. In haar hoofd maakt ze een optelsom van haar relatie; de pluspunten overstemmen de schaduwkant.
Esmee beseft niet dat ze ongemerkt een fuik inzwemt. De fuik van opgelegde kinderloosheid. Een vrouw kent een aantal jaren in haar leven dat haar lichaam zich in optimale staat bevindt voor het krijgen van kinderen. Deze jaren glijden langs haar heen. Esmee is afwachtend en vol vertrouwen. Ze maakt een fout. Haar partner kan op latere leeftijd – als hij ineens bevangen wordt door een kinderwens – altijd nog het vaderschap aangaan … bij een jongere vrouw. Esmee is inmiddels alleen. Straks is ze 39. Ze heeft een baan en is zoekend naar een partner. Gaat haar kinderwens nog vervuld worden? Of eindigt ze als een ontgoochelde vrouw die tegen de kersttijd de winkelstraten vermijdt, omdat ze niet geconfronteerd wil worden met gezellig winkelende moeders met hun dochters?
Maar zo ver is het nog niet. Esmee is jouw leeftijdsgenoot en hartsvriendin. Deze maand worden jullie beiden dertig. Elke veertien dagen gaan jullie de stad in, vergezeld door jouw twee kleine kinderen. Je voelt de liefde die de vrouw heeft voor jouw kroost. De taal zonder woorden zegt alles. Het is je vriendin. Je kent haar al lang.
Aan jou de zware taak om Esmee erop te wijzen dat ze voor zichzelf moet kiezen. De klok tikt. Er is maar één optie en dat is haar relatie beëindigen en een andere partner zoeken. De golf van onbegrip bij familie en vrienden weerstaan en haar eigen koers bepalen. Moeilijk. Net zo moeilijk als in een overvol metrostation tegen de stroom volk in je weg zoeken.
Je moet het haar zeggen; het is je hartsvriendin.