Egyptische vluchtelingen

Zijn naam is Rikie maar wij noemen hem Willy. Vanuit Egypte is hij naar Nederland gekomen met het vliegtuig, in de laadruimte. Het is een Egyptische vluchteling maar daar merken we eigenlijk niets van, hij past zich snel aan en doet leuk mee in ons gezin. Hij lijkt niet getraumatiseerd door wat hij heeft meegemaakt, hij heeft over straat gezworven en heeft voor zijn eten moeten vechten maar het is een vrolijk joch.
In ons gezin heeft Willy een Egyptische broeder, Alex, ook een vluchteling, eigenlijk een soortgelijk verhaal. Alex is bescheiden, blijft op de achtergrond en vraagt niet veel aandacht. Hij is gek op eten, op al het eten wat hij maar kan krijgen, in tegenstelling tot Willy. Willy vindt niet alles lekker en is erg kieskeurig wat zijn eten betreft.
Willy en Alex zijn Arabische broeders, leuke mooie jongens, snel aangepast en erg grappig. Het leuke aan deze jongens is het feit dat ze zo ontzettend dankbaar zijn. Dankbaar voor alles wat ze krijgen bij ons, die dankbaarheid merk je aan alles. Willy is het liefst de hele dag bij mij, als ik naar boven loop gaat hij mee en als ik de was opvouw komt hij helpen of hij kijkt gewoon toe. Alex is iets afstandelijker maar wel dankbaar, dankbaar en lief. Alex wilt graag aandacht in de vorm van een gesprek, als je tegen Alex praat wordt hij blij dat zie je aan zijn hele houding, zijn onderlip krult een beetje en hij praat terug, vaak versta ik er helemaal niets van maar ik denk dat hij mij ook niet echt verstaat, dat vinden wij beiden geen probleem gelukkig.
De persoonlijke verzorging en hygiëne van deze jongens laat nog wel eens wat te wensen over. Vooral Willy is soms te vies om aan te raken. Douchen of in bad gaan vinden ze vreselijk dus dat gebeurd dan ook sporadisch. Zichzelf wassen doen ze wel maar het verschil is nauwelijks te zien terwijl zo’n wasbeurt soms wel een uur of langer duurt. Omdat zowel Willy als Alex lange haren hebben, de een blond de ander zwart, is dat wassen niet makkelijk, ik snap dat wel. Alex en Willy hebben vele voorgangers gehad in de loop der jaren maar geen enkele daarvan was een vluchteling. Nu zou ik nooit anders meer willen, wat een vreselijke lieve grappige en dankbare katten zijn dit!