Eendagsvlieg

Stel dat een mensenleven even lang zou duren als het leven van een eendagsvlieg. Leven in een dag. Wat ga je doen?

Dan gaan sommigen zich bezatten. Lekker zuipen, lallen en lachen want je hebt toch geen kater de volgende dag. Want er is geen volgende dag…
Leven in 24 uur. Stel je dat eens voor. Een soort automatische euthanasie.

Je wordt om 06.00 uur geboren. Een kwartier later ben je uit de luiers.
Om 07.45 uur behaal je je zwemdiploma.
Even later zit je in de puberteit. Rebels zijn tegen je ouders kan niet meer; want je beide ouders zijn al overleden. Die hebben ook maar 1 dag geleefd.

Misschien kies je voor een dag alleen maar slapen. Kan ook heerlijk zijn. Iedereen wil toch al slapend overlijden?

Of een dagje rondlopen in vrouwenkleren. Nee, voor een ‘hij is een zij’ is helaas te weinig tijd.

Rond 12 uur ben je meerderjarig en mag je gaan stemmen. Pech als er net op die dag geen verkiezingen zijn…

Binnen 24 uur moet je ook op zoek gaan naar een partner om de soort in stand te houden.
Je eerste keer is dus meteen je laatste keer. Of je moet een goed stijgingsgehalte hebben.
En je partner moet na 1 keer ook meteen zwanger zijn; anders heeft het nog geen zin.

Zo halverwege de middag zit je in een midlifecrisis. Je hebt de afgelopen uren er te weinig uit gehaald. Er zit meer in het leven. Je hebt spijt. Je wil dingen anders doen.

Je kiest voor een dagje Keukenhof. Eh, eigenlijk maar een paar uurtjes dus.
Lekker bloemen kijken tot je erbij neervalt. Dan heb je een mooi leven gehad. Je hebt de bloemetjes buiten gezet. Leven alsof het je laatste dag is.

Je kunt ook een off day hebben: overreden worden door een bus met asielzoekers.

Rond 19.45 kun je met pensioen. Valt niet mee: het volgen van een opleiding, het solliciteren en het werken in 1 dag. Maar je hebt geen tijd voor een burn out. Je moet door. Het leven is maar kort.

Als je om 5 uur ‘s ochtends op sterven ligt kijk je op je leven terug met een glimlach. Het waren fantastische uren.

Er zijn genoeg mensen op deze aardbol die ik een leven van een dag zou aanbevelen.

Ik noem een Patricia Paay. Of een Peter R. de Vries. Een dag is wel genoeg. Wat zeg ik? 5 minuten is wel genoeg.

Of een kabinet Rutte in een dag. Je wordt ‘s morgens wakker en je denkt: “Oh heerlijk, morgen is er een nieuw kabinet”.

En humor? Natuurlijk, zoveel mogelijk.
Want een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd.