Designer baby’s, Dolly pret

Schapen die bevallen. Tegenwoordig zie je alles op TV. Een ooi die lag beduusd op stalvloer een lam uit te drukken. Met hulp van de schapenhoedster, die sjorde even flink aan de uitbungelende voorpoten, werd het lam geboren.
Terwijl ze door haar moeder werd schoongelikt opende de kleine wattenbol haar ogen en in een tijd van een rikketik stond het beest al! Ik dacht wauw, dat moet ook met mensenbaby’s zo gaan. Daar duurt alles zo lang. Een baby loopt pas na een maand of 14, een lam al na een half uurtje! Dan loopt het beestje vervolgens naar haar moeder, zonder te zeuren, zoekt een tepel en gaat zelfstandig melk drinken.
Een baby, daarentegen, schreeuwt de boel bij elkaar, houd de ogen stijf dicht en de moeder moet haar borst op het mondje mikken. Dan pas heeft de kleine schreeuwlelijkerd het door.
Gelukkig krijgen we in de toekomst designer baby’s. In Groot Brittannië mag het sinds kort. Genbewerking heet het met een mooi woord. Wetenschappers mogen menselijke embryo’s bewerken en met DNA sleutelen. Formeel is het doel om te onderzoeken of ze bijvoorbeeld het kankergen kunnen uitschakelen. Informeel is dit natuurlijk de natte droom van elke wetenschapper. Nog beter dan een mooie vrouw. Je maakt zelf wel de ideale vrouw. Of man.
Hoe moet je baby eruit zien? Groene ogen met zwart haar? Hij moet de timmerzaak overnemen? We maken hem wel met twee rechterhanden. Zij moet een rijke vent aan de haak slaan? We sleutelen wel cup D en blond haar er in. U vraagt wij draaien.
George Clooney? Geen probleem. We zwengelen het Nespresso-gen wel aan. Wilt u hem met of zonder een mening? U mag her zeggen.
Heerlijk even voor God spelen. Ik zie het team wetenschappers zich al verlekkerd storten op een toekomstig kindje. Als in een Romeinse orgie lessen ze hun lusten op het DNA. Nog even en we hebben onze zin. Dan lopen de toekomstige designer kindjes binnen een paar dagen zo de wieg uit de universiteit in. Allemaal gelijk ogende kindjes, netjes gelabeld in hun oor om ze uit elkaar te houden. Gegarandeerd ziektevrij, hoog IQ en een vetvrij lichaam. Dat alles zonder toegevoegde kunststoffen.
Ik bedacht opeens dat het eerste gekloonde dier een schaap was. Dolly. Ze was het perfecte schaap, dacht men. Liep met een half uur en stierf al met 6 jaar. Dit door dat enkele cellen niet goed gefabriceerd waren. Maar, aan de buitenkant zag je er niets van. Misschien een tip voor de eerste gen-eratie designer mensen: gen-iet van het perfecte leven, voor je het weet het ben je de Dolly.