De vriendenmonopoly van Facebook

Ik scrollde zojuist door een lijst nietsbetekenende maar leuke sociale berichten wanneer ik tot mijn verbazing gefeliciteerd werd voor vriendendag. Je zou zeggen dat ik dat attent zou moeten vinden maar als het niemand anders is dan facebook zelf neigt het eerder naar een kreet van erkenning door Mark zuckerberg de uitvinder van vriendschap à la 2016. Als je een ander feliciteerd voor vriendendag omdat je zelf 12 jaar bestaat zeg je haast dat vriendschap 12 jaar bestaat en door facebook zelf in het leven is geroepen. Dat is bijna hetzelfde als malala uit india die de wereld feliciteerd voor 1 jaar vrede omdat zij 1 jaar geleden de nobelprijs van vrede heeft gekregen en daarmee zegt dat de vrede pas een jaar bestaat. Wat bijna net zo erg is, is dat facebook je feliciteerd omdat je al een "x" jaar vrienden bent op facebook. Puur omdat je je hem die tijd in je moderne vriendenboekje hebt staan word de suggestie gewekt dat jullie sindsdien pas als kameraden door het leven gaan. Ik hoor je denken waar maak je je druk om, maar ik begin me een beetje zorgen te maken of het door de nieuwe generatie thuisspelende kinderen wel zo word gezien. Een generatie die vrienden maakt via playstation network en zo nieuwe vrienden ontmoet via facebook om vervolgens elkaar te volgen via instagam. De generatie die binnen blijft wanneer het zo mooi weer is dat het je doet denken aan oorlogje met een supersoaker (dit is echt 90’s) nadat je langs de deuren bent gegaan om buurtgenoten te verzamelen terwijl je precies wist welke moeders het lastig vonden dat je aanbelde en welke niet. Je kon namelijk best vervelend zijn als je in gezelschap was met buurtgenootjes net als die keer toen je vroeg of je maatje die microwave met jou wilde doen en wanneer zijn armen omhoog waren je andere maatje klaarstond om zijn broek omlaag te trekken. Of die keer toen je er in de zandbak werd gespeeld en je per ongeluk met hondenpoep zat te kleien. Je kon het niet laten om een stokje in te boteren en je kameraadje te roepen terwijl je je creatie langs zijn wang hield. Vooralsnog was je even enthousiast om aan te bellen en de groep zo groot mogelijk te maken want dat maakt het mooie weer nog mooier. Ze moesten dan uiteraard op tijd komen bij het "pleintje" want als de groep weg was, was het zoeken. (Niet iedereen had toen een Nokia 3310 en degene die wel een mobiel hadden konden alleen gebeld worden). Wat is het hard gegaan in 20 jaar tijd.