De mail die ik nooit zal versturen

Ter voorbereiding op mijn zittingen dwalen mijn gedachten van het schrijven van pleitnota’s af naar de grote onbekende Valentijn.
Zal ik de mail versturen of niet? Bij twijfel zeg ik altijd doen maar nu verstijft mijn hart en daarbij ook mijn vingers. Ze lijken bevroren.

Ik richt de conceptmail aan mezelf en schrijf het maar van me af. Daarna gun ik mezelf een heerlijke kop Latte met honing en dan ga ik meteen weer door met de zaken. Soms zou ik wensen dat ik een man was zonder dit soort vrouwenemoties en gevoelens. Want gevoelens maken het verhaal vaak gecompliceerder. Ook in dit geval.

Ik begin te tikken. Ik kan ook gewoon een kop Latte drinken terwijl ik tik. Multitasken noemen ze dat toch en dat zouden vrouwen net iets beter kunnen dan mannen. Uitzonderingen daargelaten.

Ok, hier komt ie dan!

Oh grote Liefde van mijn leven (ik praat zelfs zoeter – It’s the honey talking not ME! -),

In mijn hart zit je nog. Maar alleen daar. De herinneringen heb ik al weggegumd. Uit lijfsbehoud. Ter bescherming van mijn eigen IK.

Ergens zou ik je graag best eens willen zien (op een afstand) maar niet dat onze blikken elkaar kruisen. De Engelsen kunnen het zo mooi verwoorden: the moment when our eyes lock…

Dear Beautiful, Prince Charming,
I wish you a Happy Valentine’s Day.

Ik zal er ook intens van genieten. Met uitzicht op de lichtjes van de Erasmusbrug en nippend aan een glas champagne want ik ben blij met mijn hoogtepunten (tot nu toe) in 2016 en heb al enorm veel voorpret voor een reis, opleiding en al het moois wat er nog komen gaat.

De Latte is toch net iets minder lekker als je het over champagne hebt. Ik heb trek in alcohol. In de koelkast tref ik nog een miniflesje, een overblijfsel van de Kerst. Op de fles staat op de sticker "With love from me". Nou ik weet niet meer wie "me" is. Wellicht een campagnestunt maar óók zeer toepasselijk voor Valentijn, een verjaardag etc. Ik maak de fles open en pak een nieuw – voor mijn verjaardag cadeau gekregen – glas van Iittala. Lichtblauw is ie. Mijn favoriete kleur. Naast Scarabee groen (op dit moment).

Ik laat mijn bad vol lopen en zet wat zwoele muziek op van Nina Simone. Terwijl de geur van “Energy Bubbles” van Rituals mijn neus prikkelt, schieten de volgende woorden door mijn hoofd.
“Wat is er mooier en gelukzaliger dan dit moment? Dit is het. Dit is het leven. Verliefd zijn op jezelf!”