Correspondents’ Dinner

Al weken worden we getrakteerd op berichtgeving over de Amerikaanse verkiezingen. En dan zijn het nog wel voorverkiezingen. Wat moet dat worden in het najaar?
Leuk, een belachelijke uitspraak van Donald Trump, maar niet iedere dag. Correspondents’ Dinner, ook leuk om daar beelden van te zien, vooral van de charismatische Obama. Maar niet iedere dag.

Op initiatief van amerikanofiel Twan Huys werd ook hier een Correspondenten Diner (ja, gewoon in het Nederlands. Klinkt niet, wat al aangeeft dat je niet moet kopiëren) georganiseerd.
Kopiëren van het land der onbegrensde mogelijkheden waar ze met de Bijbel op tafel elkaar overhoop schieten. Waar bij elke mogelijkheid die zich voordoet, censuur plaatsvindt door een pieptoon aan bijvoorbeeld een tv-moment toe te voegen of door te blurren.

Mark Rutte stond voor een zaal met journalisten (moeten wij lachen?), televisiepresentatoren waaronder natuurlijk Eva JinAk – ook een amerikanofiel – en andere BN’ers. En tot mijn verbazing zag ik ook Ruud Gullit gemaakt lachen. (Was dat niet de voetballer die ooit “Bobo’s” hekelde?)

Je eigen tekortkomingen op een humoristische manier naar voren brengen, siert je niet alleen, maar kan ook amusant zijn. Maar dat was het niet: geen eigen tekst, geen originaliteit, parallel aan Marks dagelijkse politieke leven waarin hij zich visieloos beweegt. Treurig genoeg, geen komisch onderwerp.

En dan het hoofdprogramma: Dolf Jansen die de zieke Youp van ’t Hek verving. Zoals gewoonlijk af en toe een aardige grap tussen zijn te snel opgezegde en daardoor hakkelende regels door. Toegegeven, je houdt van zijn humor of niet, maar waarom moet Dolf altijd vertellen dat hij hardloopt? Te veel grappen over dementie gemaakt, misschien?

Later op de avond nog even napraten bij JinAk, die het evenement “een succAs” vond wat door Twan Huys in dank werd afgenomen.
Humberto Tan was ook weer snel in zijn praatcafé gearriveerd en had een interessant gesprek met een man die vertelde hoe hij op miraculeuze wijze in 1943 aan deportatie en vernietiging was ontsnapt. Een held!
Vier onbekende mannen, die elkaar niet kenden, waren zonder aarzeling in het koude water gesprongen om een vrouw en een kind uit een zinkende auto te halen. Dat is succes, dat zijn helden.

Hoe zou de avond zijn verlopen als Youp van ’t Hek met Mark Rutte de vloer van de Beurs van Berlage had aangeveegd? Ik weet zeker dat ik gisteravond dan wel had gelachen. Youp is ook een held, maar dan anders.