Bier!

Mijn eerste biertje pak ik bij een bierkar op de parkeerplaats voor het Borussia-Park stadion en op ongeveer een tien minuten lopen van de ingang. Al pratend en lachend lopen we rustig naar de ingang waar de supporters zich masaal verzamelen. Zodra we het voetbalticket in de scanner stoppen draaien de hekken open. Meteen als we binnen komen staat een beveiliger ons op te wachten en worden we gefouilleerd. Veiligheid gaat vóór want je weet maar nooit tegenwoordig! Alles is in orde en we lopen door. Daar worden we overvallen door een blauwe walm van pizza, brat- en currywurst, pretzels en schnitzels. Het eten laten we links liggen en we sluiten aan in de wachtrij, waar supporters van zowel Borussia Mönchengladbach als de bezoekers van Werder Bremen gebroederlijk naast elkaar staan te grappen en te grollen, voor een nieuw biertje. Al wachtende worden we aangesproken door een Duitser met pretoogjes en blossen op zijn wangen die zijn bewondering uitspreekt voor bezoekers zijn uit Holland. Na een gesprek van tien minuten gaan we ieder weer onze weg en wensen we elkaar een fijne wedstrijd en dat “we” maar mogen winnen. Wij zoeken rustig onze plek op de tribune en genieten van het zich langzaam volstromende stadion. Een jonge man met een tank bier op zijn rug kijkt me vragend aan en ik knik beleefd terug. Ach ja, “doe mij er nog maar één” zeg ik eigenlijk met die ene knik. Eindelijk, de wedstrijd begint. Bezoekers van de thuis- en tegenpartij zingen hun liederen en de wedstrijd komt los. Mogelijkheden aan beide zijden maakt het een spannend begin. Na ongeveer tien minuten houd ik het niet meer. Ik schuif zijdelings lopend voor een rij supporters langs en loop in een draf de trap af richting de wc. Gelukkig is het niet druk en ik sprint bijna naar de eerste de beste pispot die ik zie en laat, na het openritsen van mijn gulp, alles bevrijdend lopen. En dan, tijdens de ontspanning, een orkaan van geschreeuw dondert door het stadion. Geklap en gejuich. Pure euforie! “Wij” scoren, en ik sta vloekend en tierend na te druppelen in een stinkende pispot in een herentoilet. Daarna, loop ik rustig en lachend in mezelf terug naar mijn plekje nadat ik eerst een biertje heb besteld onder de tribunes, en schuifel naar mijn zitplaats waar mijn medesupporters me vriendelijk verzoeken beneden te blijven in de hoop dat mijn plaspauzes zullen zorgen voor meer doelpunten. Na het missen van doelpunt nummer drie weet ik nu zeker dat bier en voetbal niet altijd een goede combinatie is!