Wie is de Mol, maar dan even anders!
Ik ben geen enthousiaste aanhanger, maar ook geen felle tegenstander van Geert Wilders. Toch weet hij mij soms te bereiken. Ik herinner mij een uitspraak van hem waarin hij meldde dat twee op de honderd vluchtelingen een IS-strijder is, gebaseerd op een schatting van een Libanese minister. In mijn gedachten zie ik al zo’n groep met honderd vluchtelingen aan de grens staan, met in mijn achterhoofd dat er twee van hen met terroristische bedoelingen Nederland in proberen te komen.
Hoe moeten wij er achter zien te komen wie dat zijn? Ik krijg hier een beetje zo’n ‘Wie is de Mol’-gevoel van. “Landgenoten: voor u staan honderd vluchtelingen, maar twee van hen zijn saboteurs, gevaarlijke gekken en ze zijn hier met de slechtste bedoelingen. Aan u de taak om deze slechteriken er tussenuit te halen, veel succes!”
En nu ik er over begin na te denken begint deze wrange situatie steeds meer op Wie is de Mol te lijken. Behalve dan dat er geen geld voor de pot moet worden verdiend. Integendeel zelfs. Vluchtelingen hebben geen keuze – al het geld wordt uit de pot gehaald. Ze moeten vluchten voor het geweld en kiezen voor een gammele boot. Een vrachtwagen met een chauffeur die je niet vertrouwd. Op volstrekt onbekend terrein. En als je dan op de plek van bestemming bent aangekomen is het tijd voor test en executie. Met als ergste scenario: een rood scherm. En dat betekent maar één ding: wegwezen!
Alle vluchtelingen over één kam scheren vanwege die één of twee mollen die er tussen zitten: dit zou nooit mogen gebeuren! En let wel: àls ze er tussen zitten! Want voor zover we weten zijn er nog geen IS-strijders, vermomd als vluchteling, onze grens gepasseerd.
En nu hoor ik u denken. Deze redenering van jou klopt niet! Er zijn ook vluchtelingen die geen banden met de IS hebben, maar zich toch als idioten gedragen.
Hier moet ik het inderdaad mee eens zijn en ik voel ook mee met alle vrouwelijke slachtoffers in Keulen. En ik zal ook geen traan laten wanneer deze idioten worden weggestuurd. Maar om onschuldige mannen, vrouwen en kinderen, ja zelfs complete gezinnen, de toegang te weigeren tot een land waar vrede heerst: dat is toch onmenselijk!
Om Thé Lau maar eens te citeren: Iedereen is van de wereld, en de wereld is van iedereen! En dat geldt zeker voor die 98 van de 100 overgebleven onschuldige asielzoekers, als het er niet meer zijn…