Wat als je in “Wegmisbruikers” had gezeten?
Hee! Jij daar! Ja jij! Jij reed mij dinsdag 19 januari rond een uur of kwart over 2 ’s middags bijna omver met je witte werkbusje. Het was nog geen 100 meter van het politiebureau af. Misschien was het niet handig dat ik vergat naar links te kijken toen ik door mijn groene licht wilde rijden. En het blijkt ook maar weer, wanneer je dat één keer niet doet, je gelijk wordt gestraft, en hoe. Maar ik had toch echt groen licht toen ik wilde oversteken. En nee, hij sprong niet op groen, het licht stond al even op groen. Ook reed ik niet asociaal hard op de fiets.
En toen kwam jij, zo de bocht omgereden in je witte busje. Er was geen twijfel over mogelijk dat je me niet gezien zou hebben, je lachte me midden in mijn gezicht uit. Ik voelde me niet alleen behoorlijk gekwetst, maar mijn fiets ging gevaarlijk heen en weer tijdens mijn noodstop. Ik was ook behoorlijk geschrokken. Toevallig kwam ik vanaf het winkelcentrum gefietst met 2 fietstassen en een rugtas vol boodschappen. De totale lading boodschappen was best zwaar. En het was daarom zeker niet fijn om zo’n noodstop te moeten maken. En natuurlijk weet ik best dat wij allen fouten maken in het verkeer. En nee ik ben ook niet heilig ofzo. Maar om nadat jij een fout maakt vervolgens mij vol in mijn gezicht uit te lachen vond ik persoonlijk erg ongepast.
Eerlijk gezegd, ik zou niet willen weten wat er was gebeurd als ik 1 seconde later had geremd. Wij waren dan in botsing met elkaar gekomen, daar ben ik behoorlijk zeker van. Had jij dan nog steeds zo gelachen? Was je serieus genoeg geweest om mij overeind te helpen, of was je vooralsnog lachend doorgereden? En wat was er dan met mij gebeurd? Ik had misschien niet eens je kenteken kunnen lezen door de klap die ik maakte. Had je nog steeds zo gelachen?
Stel dat er een politieauto achter je reed, wat niet ongebruikelijk is zo dicht bij het politiebureau, had je dan ook zo gedaan, zo gelachen? Voelde je dan ook zo’n grote vent? Of stel je voor dat er een auto van het programma “Wegmisbruikers” achter je reed. En je vervolgens over een paar weken voor miljoenen mensen te zien was op de televisie. Lachend reed je dan onze huiskamer binnen. Had je dan ook zo gelachen?