Vier Handen Op Eén Buik

Ik heb de aflevering van ‘Vier Handen Op Eén Buik’ gezien waarover veel commentaar op internet geplaatst is. (12 januari bij BNN) Het ging over een pubermeisje dat op het punt stond het leven aan een kind te schenken. Er was ook een puberaal vriendje bij. Tijdens de zwangerschap bakten ze er niks van; vervuild huis, constant roken, ongezond eten, enz.

N.a.v. de uitzending twitterde iemand: “Baas in andermans buik een idee? Kunnen we dit soort uitzichtloze situaties collectief bestrijden.”

Deze uitspraak is maar een voorbeeld want ik weet dat veel mensen er zo over denken. Ik snap ze wel, maar ze hebben de zaak niet van meerde kanten bekeken.

Als deze mensen het voor het zeggen hadden dan was ik niet geboren want ook ik had een moeder die tijdens haar zwangerschap stevig doorpafte. Bij een IQ test zou zij niet hoger dan 80 gescoord hebben. Ze zag geen enkel verband tussen haar gedrag en de desastreuze gevolgen daarvan. Daarbij was ze psychotisch en ook fysiek en verbaal agressief.
Ik was haar vijfde kind. De vier vóór mij kende ik niet want zij waren in hun peutertijd al uit huis geplaatst.
Toen ik 6 was, maakte mijn moeder met een laatste man nog een zesde kind.

In een blijf van mijn lijf huis kwamen we in aanraking met hulpverleners en er moet hun iets opgevallen zijn aan mijn moeder want opeens moest ze naar het ziekenhuis omdat haar baarmoeder eruit moest.
Aan een zwakbegaafde hoeft een dokter niet veel uit te leggen… En wie weet had ze echt een aandoening, ik zal het nooit meer te weten komen.

Moeten mensen die overduidelijk ongeschikt zijn als ouder, preventief onvruchtbaar gemaakt worden?

Waar meet je de waarde van een ongeboren mensenleven aan af?

Wie bepaalt dat?

Waar ligt de grens?

Was het een goed idee mijn moeder op te laten houden alsmaar nageslacht te laten produceren? Ik vind van wel. Maar was het een goed idee geweest om dit voor de geboorte van haar zes kinderen te doen? Nee, want dan was ik er niet geweest. En ik wil er graag zijn, ik hou ervan om te leven.
Inderdaad loop ik voortdurend tegen een achterstand aan en ik ben nog steeds puin uit mijn jeugd aan het ruimen, maar toch…

Ieder leven heeft zin, hoe achterlijk de ouders ook zijn.

Het kind van het puberale stel uit ‘Vier Handen Op Eén Buik’ moest blijkbaar ook geboren worden.
Zweverig? Wellicht, maar ik weet dat het klopt dat ik er ben.
Niemand heeft de macht om baas in andermans buik zijn.