Serious advice

Omdat ik zelf een tijdje bij 3 FM heb gewerkt, heb ik mijn gevoelsmatige afkeer van Serious Request altijd voor me gehouden. Spugen op het bord waar je van gegeten hebt is niet chique. Maar in een nu wel erg snel veranderende wereld vind ik dat ik mijn mening erover moet opschrijven. Een oud-collega van Veronica formuleerde het ooit zo: “Geen enkele commerciële partij zou er mee wegkomen om over de ruggen van zoveel zwarte negers in Afrika met vliegen op hun hoofd zulke schaamteloze zelfpromotie te bedrijven”. Een boude uitspraak, maar collega A. hield wel van een beetje provoceren.

Mijn punt is: Serious Request doet een beroep op humaniteit, maar door humaniteit te vermengen met marketing -niemand zal ontkennen dat de radiozender en de DJ’s flink onder de aandacht worden gebracht- holt Serious Request het begrip humaniteit juist uit. Simpeler gezegd: door aan een jonge doelgroep te communiceren dat je jezelf flink in het middelpunt van de belangstelling kunt zetten door iets goeds te doen voor een ander, leg je niet erg de nadruk op een diepgevoelde medemenselijkheid als motief daarvoor. Dat lijkt me ronduit gevaarlijk in tijden van Facebook en Instagram. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis loop je op deze manier wel heel erg makkelijk op.

Empathie zou de basis moeten zijn voor het helpen van een ander. Dat is geen idealistisch gepreek, dat is de enige manier waarop je iets van een samenleving kunt hebben. De bevrediging van echt menselijk contact is nog altijd duurzamer dan likes op Facebook of een paar minuten aandacht van Giel Beelen. Nu de rol van kerk en staat steeds kleiner wordt, en we toch moeten overleven met z’n allen, zullen we dat menselijke contact moeten herwaarderen. Anders leven we straks op een stukje land aan de Noordzee, bewoond door tien miljoen Facebookprofielen en acht miljoen Instagram-accounts, waar je alleen empathie kunt opwekken door de ander aandacht te geven.

Overigens ben ik helemaal niet pessimistisch over de invloed van social media. Die verlagen de contactdrempel en eerlijk gezegd neuk ik zelf ook alleen nog maar via internet. Zolang ik me bij de daadwerkelijke ontmoeting met de dame in kwestie in haar gevoelens kan inleven lijkt me dat niet zo’n probleem.

Mijn advies aan het radiostation waar ik nog steeds van houd: doe het gewoon samen met zoveel mogelijk andere radiostations. Dan wordt Serious Request een soort nationaal instituut en staat de spotlight niet meer op een klein clubje mensen.