Mag ik je wat vragen?
In de winkelstraten van Breda zie je ze al van mijlenver af staan en soms komen ze onverwacht uit de hoek springen. Je wil er eigenlijk met een grote boog om heen wandelen maar ook dat is niet altijd een succes. Sommigen zijn zo vastberaden dat ze je niet laten gaan. Als hongerige leeuwen die hun prooi niet zullen los laten.
Wanneer ik tijdens mijn rustige winkelnamiddag vanuit mijn linkeroorschelp het zinnetje ‘Mijnheer, mag ik je wat vragen’ hoor klinken, gaan mijn haren rechtop staan. Die knappe meid zal me echt niet vragen of ik nog single ben en een kop koffie met haar wil drinken, weet ik uit ervaring.
In een goede bui draai ik me beleefd om en zeg ik vriendelijk ‘nee bedankt’. In een slechte bui staat mijn gezicht op onweer en loop ik ijzig koel door. Met 2 handen vol tassen met kerstcadeaus en een lege portemonnee heb ik wel wat anders aan mijn hoofd dan een praatje over Greenpeace, daklozenopvang of kankeronderzoek. Maar soms heb je dus wel een hongerige leeuw aan je broek.
‘Heb je al eens gehoord van het Wereld Natuur Fonds, mijnheer’. Euh neen, sorry schat, dit is een goed doel waar ik nu eens nog nooit van heb gehoord. Er volgt een monoloog van 10 minuten over bedreigde panda’s in de grasvelden van het Qinlinggebergte en voor 3 euro per maand sponsoring maak ik van haar een blije student.
Ik ben vorige week nog naar de Belgische zoo Pairi Daiza geweest om die 2 gekke panda’s uit China te bewonderen, zeg ik trots. Hao Hao en Xing Hui, heet het tweetal. 27 euro kostte mijn ticket om mijn Chinese vrienden te gaan bezoeken. En ik heb Hao en Hui ook nog eens fooi van 8 euro bamboe foodvouchers toegestopt. Het olijke tweetal heeft voor een periode van 15 jaar ook nog eens asiel gekregen in Pairi Daiza. Dus ik heb ook nog eens vluchtelingenopvang gesteund, zeg ik vol barmhartigheid. 35 euro dus, komt overeen met een jaar sponsoring toch? Voor ze wat kan zeggen, haast ik me verder naar de volgende kerstwinkel.
Ben ik nu werkelijk zo een harteloze vent die geen enkel ander goed doel steunt? Toch wel, de student in dat rode jasje op de hoek van de straat is mijn vriend. Met veel plezier neem ik de bon ‘2de Big Mac gratis en een bananenmilkshake er boven op’ met plezier in ontvangst.