Liefde is…
"Heb je enig idee hoelang ik heb gezocht?" vroeg hij. "Alle kastjes heb ik overhoop gehaald voordat ik de lucifers had gevonden. Waarom had je die achter in de kast verstopt? Was je bang dat ik het huis zou laten afbranden? En even uitleggen hoe de vaatwasser werkt was zeker te veel moeite? Je had me ook wel eens mogen vertellen hoe de wasmachine werkt. Al die verschillende knoppen en wasmiddelen, ik kan er echt geen touw aan vastknopen. Ik heb alles maar gewoon bij elkaar gepakt en in de machine gemikt. Ik zie wel hoe het eruit komt."
"Oh ja, en dan nog wat. Die keramische kookplaat is dus echt niet aan te krijgen hè. Waarom moest je nou zo’n ingewikkeld ding kopen? Op een simpel gasfornuis kun je toch ook koken? Ik ben al bang om te vragen wat deze gekost heeft. Zal niet goedkoop zijn. Trouwens, dat koken is sowieso een bak ellende. Daar begin ik niet eens meer aan. De snackbar zit hier op de hoek en voor de vitamines neem ik wel een slaatje. Ik heb trouwens bloemen voor je meegebracht. Ik hoop dat je ze mooi vindt, want ze hadden alleen nog maar van die stink chrysanten. Ja, ik weet dat het niet je lievelingsbloemen zijn, maar € 15,- voor een zielig bosje tulpen vond ik wal al te gortig. Die moeten ook elke dag schoon water en dat zie ik jou zo 1, 2, 3 niet doen. Of wel soms?"
"Nog even over die achterlijke zus van je. Dat mens blijft maar langskomen. Om te zien hoe het met me gaat, zegt ze. Alsof ik achterlijk ben. Ik heb daar allemaal geen zin in, in dat opdringerige gedoe. Het is trouwens een bemoeizuchtig kreng ook. Maar dat wist je al. Oh ja, voor ik het vergeet te zeggen, ik heb de tuin lekker laten betegelen. Groene vingers heb ik nooit echt gehad, dus dit is ideaal. En ik weet dat je het er niet mee eens zult zijn, maar de boodschappen doe ik voortaan bij Appie Hein. Ja, natuurlijk weet ik dat het daar veel duurder is dan bij de Aldi, maar hij zit hier aan het einde van de straat. Scheelt mij zeker 15 minuten lopen. En dat is een knap eind als je heup versleten is hoor. Nou lieverd, ik denk dat dit het wel was. Zullen we voor volgende week weer afspreken?” De man trok zijn jas recht en liep weg. De bloemen op het graf van zijn onlangs overleden vrouw achterlatend.
Jan van Oranje