KRANTEN

Op zaterdag mag ik me graag terugtrekken in een cafe met een uitgebreide leestafel, om de dikke weekendnummers van de kranten door te nemen en voor mij interessante artikelen te lezen. Onder het genot van verse koffie krijg ik zo het nieuws toegediend, en dan wat uitgebreider dan de METRO doet. Het is een wekelijks terugkerend bijna ceremonieel genoegen. Het fijnste is altijd om aan een verse, nog ongelezen krant te kunnen beginnen.

Maar in een publieke gelegenheid als een cafe, is dat vaak niet mogelijk en is de krant al gelezen, en dat geeft ook helemaal niet, maar waardeer ik juist vanwege het gunstige milieueffect: elke krant die door meerderen gedeeld wordt verkleint de berg afval.

Waar ik me echter zeer aan stoor is aan het gedrag van de voor-lezers met deze kranten. In plaats van de krant in zo goed mogelijke staat te laten, tref ik vaak als vervolglezer een in chaos verkerende berg papier aan, waarmee ik eerst 10 minuten bezig moet zijn om de hele zaak weer in orde en op volgorde te krijgen, en de katernen weer tot een geheel te brengen. Blijkbaar zijn er mensen die niet het fatsoen kunnen opbrengen om een gelezen krant weer in een behoorlijke, voor de volgende, direct leesbare staat achter te laten. Om nog maar niet te spreken van ontbrekende (meegenomen?) pagina’s of uitgescheurde en dus ontbrekende artikelen. Beste eerdere lezers: u kunt toch wel begrijpen dat het voor een volgende lezer niet prettig is om de door u veroorzaakte puinhoop op te ruimen? Dit is net zo asociaal als allerlei vuil achterlaten in het bos, een ander blootstellen aan uw tabaksrook, peuken of kauwgum op straat gooien, de hond laten poepen op gras of stoep, en dan niet opruimen, en ga zo maar door.

Beste mede-lezers, laat astublieft het gelezene achter in een behoorlijke staat, zodat uw opvolger uw rommel niet hoeft glad te strijken!