Internetoplichting

Hoe makkelijk is het tegenwoordig?
Heel makkelijk om precies te zijn.

Helaas nemen we internetoplichting ook niet meer serieus. Die fiets die jij gisteren was kwijtgeraakt in de grachten, heb jij al via marktplaats gekeken? Zo ja, ga je dan aangifte doen?
Maar wat als je die fiets vind in België?
Dan word het moeilijk, en dan geef je het waarschijnlijk op.

Zo ken ik er ook één.
Een “onschuldige” Engelse tiener die heel graag Japanse animatie dvd’s van mij wilde kopen.
Hij wilde ze zo graag, dat ik ze daarom gewoon had opgestuurd. Ik heb het bonnetje zelfs nog bewaard. Waarom, dat mocht Joost weten.
Voor 30 britse pond kreeg ie hem.

Oeps, er was een probleem.
Wat kleine deukjes hier en daar.
Mij verteld ie niks, maar PayPal mocht het weten.
Dagenlang wachten, PayPal zegt tegen hem “Stuur het maar terug”.
Dagenlang wachten, en de jongen zegt “Dikke doei”

Geld kwijt, dvd’s kwijt, ik ben niet blij.

Maanden later, in het nieuwe jaar van 2016.
Uit verveling kom ik ze weer tegen.
Mijn dvd’s.
Nu te koop voor 70 pond, bijna 100 euro.

Boos voel ik me, omdat ik mij machteloos voel.
Machteloos omdat ik weet dat niemand mij kan helpen.
Ik voel me niet meer serieus genomen.
Je zal wel denken “Ach wat kan die dvd’s je nou schelen?
Ten eerste instantie wilde je ze toch ook verkopen?”

Misschien is dat wel zo.
Misschien moet ik me niet 24 uur druk maken om dvd’s dat ooit van mij waarde had.
Maar waar ik me wel om druk maak zijn de slachtoffers en de betrokkenen die hetzelfde meemaken als ik.

Want niemand heeft het recht om iets te stelen, of het nou waarde heeft of niet.