In de val gelopen..

Daar lig je dan. Het ene moment loop je op de Grote Markt, waar kosten nog moeite gespaard is om het Haagse winkelgenot te verhogen, en het volgende moment stap je op een spiegelglad rooster wat door de gemeente in een onbewaakt ogenblik ingelijst is in het straatbeeld.
Met een vaartje van zeg vier kilometer per uur komt zo’n klap hard aan. Een behulpzame hand trekt mij omhoog, linkerhand and rug doen behoorlijk pijn, maar ik strompel verder. Veertig meter verder ligt er een identiek rooster waar artistieke plaatjes van een vallend mannetje en ‘slipgevaar!’ aan vastgeponst zijn. Daar wordt het serieus genomen, maar mijn rooster, waar de argeloze winkelaar naar toe geleid wordt als een stuk wild naar een val, heeft geen waarschuwing en ligt pal in de looprichting naar de Grote Markt.
Maandag, en als goede burger waarschuw ik de gemeente, om gebroken botten te voorkomen. Dit gaat niet zo makkelijk daar het achter the balie tentoongesteld personeel geen instructies heeft om ‘pro-active’ te zijn. Integendeel, doorsturen is het motto – kluitjes uitdelen en verwijzen naar het zich elders bevindende riet. Ik wil een naam en een telefoonnummer, krijg alleen een telefoonnummer. Dit blijkt de klantenservice te zijn die zich met letterlijk alles bezighoudt. Na een geduldig kwartier aan de lijn hangen en een half uurtje als een biljard bal van de balie naar de telefoon, terug naar de balie, terug naar telefoon, wordt ik fiks doorgestoten naar informatie en dan wordt het toch internet. We zijn bijna een uur verder.
Besteed er een half uurtje aan om alle vakjes in te vullen. Krijg een noreply mail terug met nummer. Burgerplicht gedaan en een aureooltje boven mijn hoofd. Heb waarschijnlijk het leven van een broos-bottig mens gered.
Een medewerker centrum mailt mij de volgende dag:
‘Geachte, Er zijn daar nu gele plaatjes op aangebracht met de tekst pas op glad en een symbool er onder.’
Mooi hoor, kan er nog een bosje bloemen bij leggen en misschien wat waxine lichtjes ter herdenking aan die klap want mijn botten gaan nog bij elke beweging in hoger beroep.
Maar schets mijn verbazing wanneer daar het rooster nog open en bloot ligt, niet voorzien van enige waarschuwing. Dinsdag stuur ik de medewerker der gemeente een email waar ik geen antwoord op krijg. Ook niet op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag, ik kom er elke dag langs de olifantenval – het rooster ligt daar nog, glad, naakt en zonder gele plaatjes.
Droevig hoor…