Het beroep van porder….nog nooit van gehoord!

We hebben het nu wel even over heel vroeger hé? Hoe denk je dat men toen ‘op tijd’ uit bed kwam zonder wekker of kraaiende hanen in de buurt? Precies! Dan huurde men een ‘porder’ in.

Een porder? Nog nooit van gehoord hoor ik je nu denken. Toch was dat vroeger echt een beroep, wat vaak generaties lang in dezelfde families voorkwam. Het is waarschijnlijk ontstaan vanaf de industriële revolutie. Vanaf die tijd moesten werknemers op een bepaald tijdstip op hun werk verschijnen. Het is bekend dat er zelfs bedrijven ‘porders’ inhuurden, zodat ze zeker wisten dat hun werknemers op tijd aan hun werk begonnen.

De eeuwen ervoor leefde men gewoon met de natuur. Ging de zon op, dan ging men aan het werk. Of men luisterde (weer wat later) naar het luiden van de kerkklokken. Maar hoezo moeilijk doen, terwijl het ook makkelijk kan? Voor 20 tot 25 cent per week wist men zeker dat ze niet te laat zouden komen. De porder ging namelijk echt niet weg voordat er een slaperig gezicht achter het raam of bij de voordeur te zien was.

Hoe werkte het? Welnu, de porder stond voor dag en dauw op. In de hand een lange hengelstok, zodat hij op het slaapkamerraam van de klant kon tikken. Vaak droeg hij ook een sleutelbos met daaraan huissleutels van diegene die echt letterlijk uit zijn bed gepord moest worden. Je zou je toch doodschrikken wanneer er opeens iemand naast je bed staat? Ook had men een ‘porstok’ om op de deuren te kunnen slaan. Het enige nadeel van het porren was dat: wanneer de klant niet meteen wakker werd, er behoorlijk lang getikt moest worden. Lekker was dat zeg, zo werd de halve straat ook meteen wakker!

Nu vraag je je misschien af: hoe kwam de porder dan zelf op tijd zijn bed uit, want niet iedere porder had een natuurlijk ingebouwde wekker? Het kwam dus echt voor dat een porder een collega porder inhuurde om zelf niet te laat te beginnen met porren.

Iedere porder had zijn eigen wijk, wat bestond uit zo’n 30 tot 100 klanten. De meeste porders hadden er vaak nog een baan naast, omdat het inkomen echt te laag was. Er waren overigens veel vrouwelijke porders. Meestal weduwes die het toen echt niet breed hadden. Moet je nagaan. Midden in de nacht, als vrouw alleen door de donkere straten? Brrr.

Zo rond de Tweede Wereldoorlog kwam er een einde aan het beroep van de porder. De wekker had haar intrede gedaan en kostte toen zo’n 75 cent. Drie weken geen porder inhuren en je had je wekker al terugverdiend. Dan is de keuze al snel gemaakt….toch?