Helden in de schaduw

Iedereen heeft helden. Acteurs, sporters, modellen en schrijvers kunnen allemaal in die categorie vallen. Ze worden bewonderd, aanbeden zelfs. Veel van wat zij doen is openbaar, toegankelijk voor publiek. Zo lijkt het alsof je ze kent, terwijl deze mensen zich mijlenver van jou en jouw leven bevinden.

Mijn held is geen acteur, sporter, model of schrijver. Mijn held bevindt zich dichtbij huis. Cijferde zichzelf weg. Liet het zorgen voor iedereen zorgeloos lijken. Vol leven, altijd positief. Een rots in de branding. Sterk, leek soms zelfs onverwoestbaar. Maar dat niemand onaantastbaar is bleek toen we hoorden dat zij niet lang dichtbij kon blijven. Haar heldendaden waren op, dus zou ze ons moeten verlaten. Dit ging niet zonder gevecht. Een gevecht met een lach en een traan. Vaak meer lach dan traan, soms andersom. Uiteindelijk werd het gevecht verloren en moesten we afscheid nemen van een bijzonder persoon. Een uit duizenden.

Het besef dat zij een held was kwam later. Toen de wereld stukje voor stukje uit elkaar viel. Een held heeft een bindende factor, als een soort superglue die alles bij elkaar houdt. Wat doe je als dat opeens wegvalt? Dat antwoord blijf ik je schuldig.

Wat ik wel weet is dat ik dankbaar mag zijn. Dankbaar voor de 22 jaar die ik met haar heb mogen doorbrengen. Dankbaar dat ze me heeft geleerd om sterk te zijn. Niet alleen voor mezelf, ook voor anderen. Ik besef me ook dat ik voor elke dag dankbaar mag zijn en dat ik, hoe cliché dat ook mag klinken, alles uit het leven moet halen. En wanneer dat niet makkelijk is denk ik aan mijn held. Aan de manier hoe zij haar pijn verbeet en er iets moois van probeerde te maken, ook al was er op dat moment niet veel moois aan het leven. Als zij kan vechten tegen een ongeneeslijke ziekte, kan ik op zijn minst de dag doorkomen.

Iedereen heeft helden. Ver weg, of net als ik dichtbij. Mijn held hoefde geen erkenning, bleef in de schaduw. Zo kun je een held ook zien, als een schaduw. Ongrijpbaar, maar altijd dichtbij. Deze column is voor alle helden in de schaduw. Helden die eigenlijk niet weten dat ze helden zijn, maar die het verdienen om zelf ook eens in de spotlights te staan. Maar deze is vooral voor de held die de inspiratie voor deze column vormde. Mijn held, mijn moeder.