Final Flash

Je zit in de auto en rijdt vijftig. Dan rijd je zestig en dan rijd je iets. Je weet niet wat. Er komt een scherpe bocht, het dek is vochtig en bakstenen ondergrond ziet er niet betrouwbaar uit. Je remt voor de bocht, een beetje. In de bocht. De snelheid van je wagen is niet ver genoeg gedaald. De auto is oncontroleerbaar en jij verliest controle en je auto begaat een cirkel-esque motie en begint een baan van honderdtachtig graden. Terwijl dit plaatsvindt, denk je dat je leven voorbij is en voorbij gaat flitsen. Voor je ogen. Films zeggen dat. Je verwacht het blonde mooiste meisje die je ooit hebt gezien in die ene vuile bar op een midzomerdag. Je denkt je naasten te zien. Mensen zeggen dat dit gebeurt. Final flash. Tijd passeert o zo sloom en nu hoop je zelfs op een accumulatie van je leven. Een soort waardering als kers op de taart, al dan niet lekker, die je leven gebakken heeft. Geen meisje, geen mens, geen kers op taart. Niets. Paniek schoot ook niet in, er was meer een besef van dat dit alles was en is en altijd zal zijn. En dat je te loei-hard een bocht in ging. Oké, dat was dom, en de auto was geen rally-voertuig. Minder dan een seconde passeerde. De achterzijde van je brein nam het roer. Adrenaline pompte en je hart vertoonde een verhoging van kloppingen. De auto stopt en je bent nu met de achterkant van je wagen waar de voorkant begon. Een vrachtwagen dondert langs en scheurt voorbij met de gedachte dat hij de Hein was en zijn banden de zeis. Althans Hein kon zijn en was dat niet en je hebt ‘geluk’ en je leven was geen flits waard, geen opsomming van leven en je ademt nu pas en je knippert misschien. Een passerende auto stopt en de bestuurdster kijkt je aan en knikt van neen. Je haalt je schouders op van stomverbazing. Een andere auto toetert achter je en hij wil langs en kan niet wachten totdat je weer recht op weg bent en is blij dat je niet dood bent en wil nu echt langs. Je zet de auto in achteruit en keert en bent recht op koers en gaat je gang weer verder. Verhaal klaar, les geleerd – niet te hard een bocht in en je auto is niets waard. Geen Nissan Fast Furious gebeuren. Alleen, waar was die flitsende felle levensgebeurtenissen vlak voordat het gebeurt? Misschien was je in shock. Misschien had je het mis. Verhaal houd je voor jezelf. Een tijd later komt een vriend naar je toe en zegt: “Hej, ik vloog uit de bocht laatst en je kent die flitsende levensopsommingen en filmgebeurens, das allemaal bullshit. Niets gebeurt.”