De hangbuik peletons

Laatst vroeg iemand mij; Waar heb jij nu echt een hekel aan? Eigenlijk ben ik iemand die vaak positief is en niet zo snel ergens een label opplakt, maar op deze vraag kon ik verbazend snel antwoord geven. Aan oude kerels op mountainbikes die je bijna van je sokken rijden! De zogenaamde ‘hangbuik pelotons’. noem ik ze. Een groep 50+ mannen die van hun vrouwen een hobby moeten zoeken en vervolgens elke zondagochtend in grote getale de bossen en heides onveilig maken. In veel te strakke en veel te hippe latex pakjes banen ze zich hijgend en steunend, zich wanend als echte fiets grootheden een weg over het parcours. Dat wil zeggen, over het WANDELpad waar ik en met mij vele anderen, probeer een rustige en vooral onbezorgde wandeling te maken. Met de bierbuiken nog net niet in de trappers verstrikt en hoofden zo ontzettend rood en bezweet dat je je afvraagt of dit wel de bedoeling kan zijn, zetten ze volhardend hun missie voort. Een ‘goedemorgen’ kan er nooit af, want alle adem moet gespaard worden om de etappe te volbrengen. In plaats daarvan word je opgeschrikt door een grom, brom, snauw of strijdkreet die duidelijk maakt dat je een ernstige bedreiging vormt voor het op tijd bereiken van de finishlijn en aan de kant moet gaan. Al regelmatig heb ik mensen om zien vallen, honden bijna hun staart zien missen en vooral heel veel mensen geschrokken en geïrriteerd zien zijn. Een bel zit er gek genoeg nooit op. Al snap ik dat ergens ook wel wel. Als topatleet en trotse eigenaar van zo’n dure maatfiets staat een fietsbel natuurlijk wat ordinair, dat is voor amateurs en word je als afgetrainde ‘Tour kanshebber’ niet serieus mee genomen. Beste Contadors onder de mountainbikers, is dit nu echt de bedoeling? Ik waardeer jullie sportiviteit en dat van die hangbuiken neem ik terug, dat is niet eerlijk. Ik denk dat ik namelijk ook aan het kortste eind trek als ik in mijn badpak naast Inge de Bruijn sta. Maar denk er eens over na. Jullie fietsen op wandelpaden, als het regent rijden jullie die aan gort, iedereen moet voor jullie wijken (vrijwillig of onvrijwillig) en dan ook nog een grote mond en geen normaal Goedemorgen? Heren, heren, heren, ga jullie schamen! Overweeg die fietsbel gewoon eens en probeer eens heel iets gas terug te nemen als jullie ons wandelaars in het vizier krijgen. Op die manier is er vast genoeg adem over voor een vriendelijk ‘Goedemorgen’ en moet je eens kijken wat er dan kan gebeuren. Wie weet zeggen we wel vriendelijk Goedemorgen terug. Deal?