Dark Roasted

De zon is op. Het lijkt een stralende dag te worden. Maar op dit moment heb ik niet echt de illusie dat het voor mij geldt. Als een zombie ben ik op weg naar het metrostation. De oorzaak begon gisteravond rond de klok van acht uur.

“Pa, koffie?”
“Ja, lekker.”
“Het is wel dark roasted.”
“Dat houdt in?”
“Dat het wat donkerder geroosterd is.”
“Ja, vertaalmachine, dat begrijp ik.”
“Daardoor is de smaak wat sterker.”
“Oké, prima, doe maar een bakkie.”
Het Senseo apparaat doet zijn werk en niet veel later staat er een dampende mok koffie voor me op tafel. Ik pak de mok en breng het porselein naar mijn mond. De geur is overweldigend en heerlijk. Ik neem een slok.
En mijn oogballen knikkeren tegen de achterkant van mijn brillenglazen aan. De tranen rollen over mijn wangen. Mijn lichaam veert overeind.
“Sodeju, waar komt dit spul vandaan?” roep ik stijf van de cafeïne.
“Van de Hema.”
“Nou, dit is duidelijk geen Jip en Janneke koffie.”
“Het was in de aanbieding.”
“Ja, dat snap ik!”
Tegen beter weten in drink ik de mok leeg. Ik spring omhoog, ren naar de keuken, zet de mok met een klap in de gootsteen en sprint naar boven. Op de 1e etage graai ik de stofzuiger uit de hoek, hol naar zolder, stop de stekker in het stopcontact en ga als een waanzinnige aan het werk. Om elf uur is het hele huis van de nok tot aan de fundering stofvrij. Administratie doen, afwassen, boodschappenlijstje maken en ramen zemen. Alles kan worden afgevinkt.
Uiteindelijk tegen een uurtje of vier plof ik uitgeput in bed. Al lig ik nog een uur naar het plafond te staren. Dan val ik in slaap.
Om zes uur maakt de wekker een hels kabaal. Totaal uitgewoond hijs ik mij uit bed en probeer het ochtendritueel tot een goed einde te brengen.

Nu sleep ik me naar het metrostation. Met trillende benen daal ik de trap af. Voetje voor voetje neem ik de overweg. De spoorbomen dalen, terwijl de rode lichten en de luide toeters mijn hersenen in een mixer veranderen. Ik check in, terwijl de metro langzaam tot stilstand komt. Ik hijs me naar binnen, val als een zoutzak op een stoel en dommel weg. Ik neem me voor om eerst een kop koffie te nemen als ik op mijn werk ben.