Beste premier Rutte,

Sylvia Peters 12 jan 2016

Ik wil geen onrust stoken, maar toch moet me even iets van het hart. De laatste maanden volg ik onrustig het nieuws, zonder een geloof te veroordelen. Een paar weken geleden, kreeg ik het bericht onder ogen dat de Europese veiligheidsdiensten door een buitenlandse zusterorganisatie waren gewaarschuwd. Tijdens oud en nieuw werden er op meerdere plekken in Europa aanslagen verwacht. Men dacht dat de herrie van het vuurwerk en de mensenmassa op straat de ideale omstandigheden waren voor een aanslag. Rond middernacht konden er genoeg slachtoffers worden gemaakt.

Gelukkig bleef een aanslag uit. Althans, in de vorm die wij voor ogen hadden. Maar is dat echt wel het geval? Naar mijn gevoel zijn er namelijk wel degelijk aanslagen gepleegd, op meerdere plekken in Europa zelfs. Het gaat hier dan misschien niet om een schiet- of bom incident, maar wel om een aanslag op ‘het vrouw zijn’. Ik denk daarom echt dat de terreurdreiging een reële inschatting was, weliswaar anders verpakt als voorheen.

In Keulen, Stuttgart, Hamburg, Salzburg, Helsinki en Zurich zijn meerdere aangiftes gedaan. Vrouwen zijn hier bestolen, betast, geïntimideerd, uitgescholden, aangerand en zelfs verkracht. Op een plein, midden in het centrum van Keulen krijgen talloze figuren de kans om een spoor van vernedering achter te laten.

Dit is een aanslag op vrouwen. Stigmatisering van de bovenste plank. Hoe kunnen mensen nu van ons verlangen dat we niemand in hokjes plaatsen, als westerse vrouwen massaal worden belaagd? En waarom? Omdat we niet gehuld zijn in een zwarte lap? Omdat we hier vrij zijn om vrouw te zijn, in alle opzichten?
Worden we gestraft omdat we geen oordeel proberen te vellen over de ellenlange rijen met mannen die de grens over trekken? Gevluchte mannen, die soms vrouw en kinderen gewoon hebben achter gelaten in oorlogsgebied? Zijn dit dezelfde mannen die nu een spoor van verderf trekken? Ik durf het niet met zekerheid te zeggen, maar als het wel zo is, dan gaat er iets goed mis.

Als dit dezelfde personen zijn, dan hebben we afgrijselijke monsters de Europese grenzen laten passeren. Mensen die misbruik hebben gemaakt van onze humaniteit. Ik zal ze zeker niet over één kam scheren, maar hoe zie ik het verschil?

#IchbineineFrau