Als je volhoudt verlies je, jezelf.

*WAARSCHUWING: ALS JE EEN STUDIE DOET EN TWIJFELT OVER STOPPEN, LEES DAN NIET VERDER!*

Als je volhoudt verlies je, jezelf.
Het leven is eigenlijk niets meer dan een reeks achtereenvolgende situaties waar je je in bevindt. Wat al deze situaties met elkaar gemeen hebben, is dat je ze als individu betreedt. Wanneer je interesses in bepaalde omstandigheden worden aangesproken, blijf je makkelijker hangen. Wanneer iets buiten je interessegebied valt en je houdt vol, zijn de eerste twee maanden zwaar en daarna lijkt het beter te worden. Maar is er ook daadwerkelijk iets veranderd? Of is jouw eens zo uitgesproken persoonlijkheid uit elkaar gespat in duizend stukjes, waardoor er een stukje van jezelf nu verder van je hart ligt. Als een koffiemok die van het aanrecht op de keukenvloer is gevallen, ligt er nu een klein stukje van jou dichter bij de deur.

Dit fenomeen wordt door velen bestempeld als ‘het leven’. Als we op deze logica doorgaan is er in deze wereld dus geen plaats voor het individu. Er zijn maar weinig mensen die genoeg persoonlijkheid hebben om door te zetten en doen wat ze echt leuk vinden. Een tegenargument is de wet van Darwin, niet de sterkste maar juist degene die zich het beste aanpast overleefd. Als iemand zichzelf continu moet aanpassen, wat blijft er dan nog van diegene over? Hier schuilt, naar mijn mening, een van de grootste contradicties des levens. Mensen kijken op tegen iemand die zijn dromen heeft verwezenlijkt, maar op kleine schaal wordt er van elkaar verwacht dat we onszelf allemaal aanpassen aan elkaar. Aanpassen betekent in dit geval voor velen het vergeten van de dromen en voor praktische zaken kiezen.

Het gros van de mensen accepteert veel te gemakkelijk dat het ‘hebben van een baan’ iets is wat erbij hoort. Het maakt mij bang hoeveel een mens moet doen om een dak boven het hoofd, voedsel op het bord en bier in het glas te realiseren. Is dit een systeem waar mensen voorop staan? Of staat geld voorop? Een digitaal nummertje op een lcd scherm wat het leven van velen regeert. Waarom doe je niet gewoon wat je leuk vindt en maak je je wat minder zorgen om de dingen die bij ‘het leven’ horen? De mensen die dit niet doen worden lovend ‘vechtertjes’ en ‘volhouders’ genoemd. Deze ‘vechtertjes’ zijn veelal 40 uur per week bezig met iets waar zij als kind nooit over hebben durven dromen. Als je volhoudt verlies je, jezelf.