Weggeven is heerlijk.

Geeft je weleens wat weg? Aan een goed doel? Aan mensen die het minder hebben? Aan de kringloop? Of gewoon, aan iemand die je aardig vindt?

Ik loop net door de lange gang van de basisschool waar ik werk. In het passeren van de groep 3 zie ik dat daar heerlijke cupcakes worden uitgedeeld met daarop een dikke laag glazuur waar je tanden bang van worden. Dan ook nog een mooi parasolletje erin en de traktatie is klaar. Jaloers sta ik even stil en kijk ernaar. De andere kinderen hebben de ogen dicht om de traktatie zo lang mogelijk spannend te houden. Voor een aantal is de spanning blijkbaar vermoeiend en zijn snurkend in slaap gevallen.

Een beetje jaloers loop ik door. Bij mij in de klas delen ze chips uit als ze jarig zijn. Anders hoor je er niet bij. Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat ik zelf mijn verjaardag nog vierde op de basisschool. Een mooie egel ( lees kool met aluminiumfolie ) en daarin sateprikkers met fruit als stekels. En het mooiste was als er dan ook een knakworstje op zat. Wat was dat heerlijk. Dan was het feest.

Wat geef ik tegenwoordig dan nog weg? Maak ik nog wel eens anderen zo blij als met een knakworstje vroeger? Ik hoop het. Onderzoek wijst uit dat mensen die geven er nog gelukkiger van worden dan de mensen die krijgen. Dus netjes mijn kerstpakket ( ja, nu al ) gedoneerd aan een goed doel. Iets met vluchtelingen. Netjes bij de Jumbo een hele maaltijd gedoneerd. Ik hoop dat de mensen waar het terrecht komt er net zo blij mee zijn als ik vroeger als 8 jarig mannetje met mijn egelstekels.

Op school doen we een actie. De kinderen vullen een schoenendoos met speelgoed een schoolspulletjes. De dozen worden door een organisatie uitgedeeld aan kinderen in arme landen of kinderen in vluchtelingenkampen. We kijken een filmpje waarin de dozen worden uitgedeeld. Wat een blije gezichten. Wat een euforie. Het straalt er af. Alsof ze een hele doos met knakworstjes krijgen.

En jij, wat geeft jij?