Wanneer zonder stem

Die mensen ‘zonder stem’. Die in groepsgesprekken eigenlijk geen mening hebben en die zich afsluiten en afzonderen van de rest van de groep. Als je zelf altijd iemand bent geweest met een vlotte babbel, is het onmogelijk om je in te leven in hoe het voelt, om introvert te zijn.
Alhoewel ik op de HAVO nooit mijn mond open trok en docenten en studenten mijn naam niet konden onthouden, besloot ik toch om één van de meest sociale opleidingen in Nederland te gaan doen. Zelfs ik dacht dat ik gek was! Met depressies, zelfmutilatie problemen en waarschijnlijk pleinvrees, ben ik dat jaar ingegaan.
Dit jaar, was het beste jaar ooit. Ik heb ontzettend veel mogen leren als persoon. Ik ben in één jaar niet veranderd in een perfect mens, verre van dat, maar het was sinds lange tijd dat ik tevreden was over mezelf. Ik had een stem gekregen.
2015/2016, nieuw jaar, goed vooruitzicht. De realiteit kwam als een klap in mijn gezicht aanzetten. Vorig jaar leek een wazige droom te worden en alle ellende werd weer op het hoogste pitje gezet. De frustratie die je voelt op het moment dat je een stem verliest die je pas net hebt gevonden, verschrikkelijk. Hoe kan het dat je een stem verliest waarvan je dacht dat je hem zou behouden?
Binnen een groep krijg je zelfvertrouwen als je daarin gelooft en als je een veilig klimaat om je heen hebt. Ik ben er nog steeds niet over uit of ik mezelf heb buitengesloten of dat de klas een houding opzette, maar ik had geen aansluiting. Deze week, durfde ik niet meer naar school. Zelfmoord overwoog ik weken lang, dagelijks. Komt dat door zo’n klas? Nee, het komt door het effect, het effect van woorden die mensen hebben op mij. Het effect wat een stem verliezen heeft op introverte mensen.
Nadat een klasgenoot zei dat ik moest gaan mailen, heb ik dit gedaan. Een lange mail werd verzonden en alle klasgenoten schrokken zich een ongeluk. Ik mag dan geen ster zijn op sociaal gebied. Maar als achtergrond persoon heb ik wel de kracht om iedereen te laten schrikken, tot het punt dat stilte een stem wordt.
Conclusie: “We leven in zo een orgie van publiciteit, dat we alles wat geen stem heeft ook als niet bestaand beschouwen”. Dit wil echter niet zeggen, dat stem een geluid moet hebben!
Je bent zelf verantwoordelijk voor je stem, als jij je niet prettig voelt bij praten moet je kunnen leren dat de consequenties ‘onopvallendheid en meningloos’ kunnen worden. Echter, de zachtste stem is het luidste in de stilte. Vind je stem!